19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11120 Karar No: 2019/7188 Karar Tarihi: 15.04.2019
5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/11120 Esas 2019/7188 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, gümrük kaçakçılığı suçunun devletin egemenlik hakkını ve vergi kaybına sebep olmasını nedeniyle cezalandırılması gerektiğine karar verdi. Ancak, sanığın diğer bir davada aynı suçu işlemesi halinde TCK'nun 43/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar vermek gerektiği belirtildi. Mahkeme, soruşturma aşamasındaki bilirkişi incelemesi masrafının sanıktan tahsil edilmesinin hukuka aykırı olduğunu vurguladı. Ayrıca, hükümlü alt soy haricindekiler yönünden hak yoksunluğuna hükmedilmesinin Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri: 5607 Sayılı Kanunun 3/18. maddesi, 6455 sayılı Kanun, 5237 Sayılı TCK'nun 53. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2019/11120 E. , 2019/7188 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Gümrük kaçakçılığı suçlarında korunan hukuki yarar ; Devletin egemenlik hakkının bir kısmı olarak ortaya çıkan kendi milli sınırları dahilindeki her türlü eşya giriş ve çıkışını kontrol etme ve düzenleme yetkisidir. Anılan fiillerin devletin sözü edilen egemenlik hakkı ile birlikte vergilendirme hakkını ve mali yararlarını ihlal ettiği kuşkusuzdur. Verginin ise devletin kamu hizmetlerini finanse etmek için toplumu oluşturan kişilerden zorunlu olarak alınan ekonomik değerler olduğu nazara alındığında gümrük kaçakçılığı suçlarının vergi kaybına sebep olması sonucu, kamu hizmetlerinin finansmanında güçlükler doğuracağı muhakkaktır. Bu itibarla, gümrük kaçakçılığı suçlarının mağdurunun da devletin yürüttüğü kamu hizmetlerinden yararlanan bireylerden oluşan toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada sanık hakkında 28/10/2013 tarihinde işlediği aynı nitelikteki suç nedeniyle açılan kamu davası üzerine Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/919 E. sayılı mahkumiyet hükmünün Dairemizce aynı gün 2019/11398 sayılı dosya üzerinden incelenerek bozulmasına karar verilmesi karşısında; Anılan dava ile iş bu dava birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp, hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek sureti ile sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nun 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu, Kabule göre de; 1- Suç tarihi itibarıyla uygulanması gereken 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun’un 3/18. maddesinde cezaya konu edilen eylemin ambalajlarında bandrol, etiket, hologram, pul, damga veya benzeri işaret bulunmayan tütün mamulleri, etil alkol, metanol ve alkollü içkileri üretmek, yurda sokmak, ticari amaçla bulundurmak, nakletmek, satışa arz etmek veya satmaktan ibaret olması karşısında suça konu eşyadan alınan numuneler getirtilerek ilgili işaretlerin bulunup bulunmadığının hakim tarafından tespiti yerine, gerekmediği ve sanığın KEMT varakasındaki değerlere ilişkin itirazı da bulunmadığı gözetilmeksizin soruşturma aşamasında yaptırılan bilirkişi incelemesi masrafının, kendisi sebep olmadığı halde sanıktan tahsiline karar verilmesi, 2- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 53/1-c bendindeki yoksunluklara alt soy haricindekiler yönünden ayrım yapılmaksızın karar verilmesi ve 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 15/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.