MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç uydurma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-g, 143, 35. ve 62. maddeleri gereğince 5 yıl hapis, yine aynı Kanun’un 271/1 ve 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair kurulan 30/03/2018 tarihli ve 2017/190 Esas, 2018/158 Karar sayılı ilamın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 22/10/2018 tarihli ve 2019/637 Esas, 2019/62018/1839 Esas- 2018/2173 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından, sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 27/06/2019 tarih ve 2019/7278 Esas-2019/11666 Karar sayılı ilamı ile Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince daha sonra verilen temyiz isteminin reddine dair 31/12/2018 tarihli ek kararın onandığı, hükümlü tarafından sunulan 01/11/2019 günlü dilekçeyle “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca infazın durdurulmasına karar verilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin hükümlü hakkında infaz edilmekte olan suçları kapsamadığından infazın durdurulması ve temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 04/11/2019 tarihli ve 2017/190 Esas-2018/158 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçlardan dolayı hükümlünün neticeten 5 yıl hapis ve 6 ay hapis cezaları ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 30/03/2018 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 22/10/2018 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/2-g maddesinde düzenlenen hırsızlık, gerekse 271/1. maddesinde düzenlenen suç uydurma suçlarının 24/10/2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 01/11/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 05/03/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.