Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Ceza verilmesine yer olmadığına

Taksirle yaralama suçundan sanığın ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, sanık müdafileri ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına ilişkin olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin tüm, katılanın ise, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 22.04.2013 tarih ve 2012/17668 esas, 2013/10856 karar sayılı ilamı ile, 22.12.2012 tarih, 2009/68 esas, 2010/191 sayılı ilk hükmün, “Olay tarihinde mağdurun sanığa ait evin dış boyasını yaptığı sırada iskeleden düşerek yaralandığı olay nedeniyle; soruşturma aşamasında inşaat mühendisi bilirkişiden alınan 16/03/2009 tarihli bilirkişi raporu ile bir iş kazası olan ve katılanın yaralanmasıyla sonuçlanan olayın meydana gelmesinde, katılan ..."ün 3/8, sanıkla anlaşıp işi alan ve aşamalarda tanık sıfatıyla dinlenilmiş olan ..."nun 3/8 ve sanık ..."ın ise 2/8 oranında kusurlu olduğu belirtilmiş olmasına karşın, mahkemece, kusur durumunun kuşkuya yer vermeyecek biçimde saptanması için dosyanın işçi sağlığı ve iş güvenliği uzmanlarından oluşturulacak bilirkişi heyeti veya Teknik Üniversitelerin ilgili bölümlerinden oluşturulacak bilirkişi heyetine tevdi ile alınacak rapora göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, dosyada mevcut bilirkişi raporuna da aykırı olarak sanığın atılı suçu işlediği yönünde somut, geçerli ve yeterli kanıt olmadığı belirtilerek yetersiz ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ve eksik inceleme ile sanığın beraatine karar verilmesi,” şeklinde bozulması üzerine, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama kapsamında, bu kez üçlü bilirkişi heyetinden alınan oluşa ilişkin 26.11.2013 tarihli bilirkişi raporunda da, olayda sanığın işveren müteahhit sıfatıyla alt yüklenici ile birlikte olaya etken baskın taksirli eylemleri ile birinci derecede asli kusurlu olduğunun belirlenmiş olması karşısında, sanığın mahkumiyeti yerine, isabetsiz değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, İsabetsiz olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.