Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 142/1-a maddesinde, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin karar ve hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 12.05.2009 tarih, 2006/232 esas, 2009/180 karar sayılı ceza dava dosyasında davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün, davacı (sanık) yönünden tebliğe çıkartılmadığının tespit edilmiş olması ve davacı yönünden yapılmış bir kesinleştirme işleminin bulunmaması karşısında, mahkemece tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasının mahkumiyetine karar verilen bir kısım sanık ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle, davacı (sanık) yönünden de kesinleştirilmediğinin anlaşıldığı, buna karşın temyiz sonucuna ilişkin olarak Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan sorgulama ve incelemede, sanık (davacı) hakkında verilen beraat hükmü yönünden leh veya aleyhe yapılmış bir temyiz kaydına rastlanılmamasına rağmen, ceza dava dosyasına ilişkin temyiz incelemesi yapmış olan Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 30.09.2015 tarih, 2015/14623 esas, 2015/3796 karar sayılı ilamı sonrasında davacı (sanık) hakkında 01.12.2015 tarihinde kesinleştirme işlemi yapılarak kesinleşme tarihi olarak 20.05.2009 tarihinin gösterildiğinin anlaşılması karşısında, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasının ilgili kayıt ve belgeleri üzerinde inceleme yapılarak, davacı (sanık) hakkında verilen beraat hükmünün kesinleşme şerhinde belirtilen tarihte kesinleşip kesinleşmediği kuşkuya yer vermeyecek ve Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde belirlenmesi, aksi halde davacının hakkındaki beraat hükmünü öğrenme tarihinin vekili aracılığıyla dava dilekçesini vermiş olduğu 25/07/2013 tarihi olarak kabulü ile davacı lehine hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,İsabetsiz olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.