MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasında görülen davada Çanakkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26.04.2012 gün ve 2010/374-2012/217 sayılı kararı bozan Daire’nin 05.07.2013 gün ve 2012/15430-2013/14358 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin peynircilik ve süt ürünleri alanındaki faaliyeti ile ticari itibar kazanmış ve yıllardır Türkiye"nin en saygın bankaları nezdinde yüksek kredibiliteye sahip bir şirket olduğunu, ancak müvekkilince davacı banka nezdinde bulunan ticari kredili mevduat hesabında 7.00 TL"lik borcunun bulunması nedeniyle, Merkez Bankası memzuç kayıtlarında, borçlu olarak gözüktüğünün öğrenildiğini, anılan kredi borcunun 24.04.2007 tarihinde 470.00 TL ödenerek müvekkilince kapatıldığı halde davalı tarafça hesap işletim ücreti ve faiz tahsilatı adı altında yasal olmayan kesintilerle müvekkilinin borçlu hale getirildiğini, müvekkilince yapılan başvuruya rağmen davalı tarafça bu kaydın düzeltilmediğini, davalı Bankanın açıklanan bu haksız fiili nedeniyle müvekkilinin bankalardan kredi alımının zora girdiğini, ticari itibarının zedelendiğini ileri sürerek, öncelikle Merkez Bankası memzuç kayıtlarında ödenmeyen faiz, komisyon alacağı adı altındaki geçmişe dönük borç kaydının terkini ile, 10.000.00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce davalı yararına bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 01,95 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nun 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 228,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 07.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



Davacı
52,40 KDH
50,45 KDPH
01,95 KDBH
228,00 Ceza
14.01.2014-