Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/5868 Esas 2016/76 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi uyarınca, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan on sekiz yaşını doldurmamış veya altmış beş yaşını bitirmiş sanıkların kısa süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, 1959 doğumlu olan ve suç tarihinde 54 yaşında olan sanık hakkında verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının TCK"nın 50/3. maddesine göre miktar itibariyle zorunlu bulunduğu gerekçesiyle adli para cezasına çevrilmesi ve belirlenen adli para cezasının birbirini takip eden aylarda alınmak üzere 10 eşit taksitte tahsiline karar verildikten sonra bu kez sanığa verilen adli para cezasının miktarı ile belirlenen ekonomik ve şahsi halleri itibariyle bu cezanın taksitler halinde alınmasına ya da sanığa mehil tanınmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3.paragrafında yer alan “TCK"nın 50/3. maddesine göre miktarı itibariyle zorunlu bulunduğundan” ibaresi ile hükmün taksitlendirmeye yer olmadığına ilişkin 4. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılmaları suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.