Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/1975 Esas 2016/5707 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Sanığa kimliği tespit edilemeyen müştekiye karşı işlenen hırsızlık suçundan verilen beraat karırını temyiz eden sanığın kararı temyiz etmesinde hukuki menfaati bulunmadığından temyiz isteminin REDDİNE,
II-Sanık hakkında katılan ...’e karşı işlediği hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın duruşma esnasında alınan savunması sırasında tutuklu olmadığı ve duruşmaları takip etmeye yönelik herhangi bir beyanınında bulunmadığı gibi temyiz dilekçesinde de savunma hakkının kısıtlandığına ilişkin bir beyanının olmadığı anlaşıldığından tebliğnamede ki (1) no lu bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususu ise infaz aşamasında re"sen dikkate alınabileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ...’ün temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “b” bendinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.