Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/4064 Esas 2016/62 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; davacının ruhsat sahibi olduğu araca, sürücüsü olan ... ile araçta bulunan ... hakkında göçmen kaçakçılığı suçundan yürütülen soruşturma kapsamında suçta kullanıldığı iddiasıyla 17.11.2006 tarihinde el konulduğu ve sanıklar hakkında ...Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2013 tarih, 2012/211 Esas, 2013/139 sayılı kararıyla üzerlerine atılı göçmen kaçakçılığı suçundan beraat kararı verildiği, anılan mahkemenin 19.04.2013 tarihli ek kararı ile sanıklar hakkında verilen beraat kararının kesinleştiği, münhasıran taşınması veya bulundurulması yasak olmayan aracın iadesi gerektiğinden bahisle aracın ruhsat sahibine iadesine karar verildiği dikkate alındığında, manevi tazminat davalarının kişilik hakkını koruyan, haksız tecavüzün doğurmuş olduğu olumsuz sonuçlarını, yani zararın giderilmesini, telafi edilmesini amaçlaması ve manevi tazminat davası için, kişilik haklarının ihlal edilmesi özellikle sosyal ve duygusal kişilik değerlerinin ihlali ve hukuka aykırı bir fiilin bulunması gerekmesi nedeniyle haksız el koyma nedeniyle manevi tazminat şartları oluşmayacak ise de, el koyma koruma tedbiri nedeniyle tazminat verilmesini öngören CMK’nın 141/1-j maddesi gereğince elkonulan aracın “zamanında geri verilmemesi” nedeniyle davacının uğradığı maddi zarar tespit edilerek bu miktarın maddi tazminat olarak hüküm altına alınması gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.