Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10495 Esas 2020/1664 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, suç tarihinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 18.01.2013 tarihine kadar bazı kesintilerle, her seferinde yeniden başlayan dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmü nedeniyle ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 22.11.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 11. fıkrası gereğince; hakkındaki hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle tekrar ele alınan dosyada, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken; sanık hakkında alt sınırdan hüküm kurularak, TCK‘nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim nedenleri de uygulandıktan sonra hapis cezasının TCK‘nin 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı arttıran nedenin bulunmadığı ve azaltan nedenin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.