MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tanıma

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı ... vekili, tarafların 2010 yılında boşandıklarını, davacının mal paylaşımı için ... ... Mahkemesine başvurarak dava açtığını ve sonucunda davacının talebi haklı görülerek ... ... İlçe Mahkemesinin 30/03/2011 tarihli ilamının 1 ve 2 nolu bentlerinde davalı eski eş ..."nın Türkiye"de bulunan iki adet taşınmazını davacıya devretmesine karar verildiğini, kararın kesinleştiğini, alacağın tahsili ve infaz edilmesi için mal rejiminin tasfiyesine ilişkin yabancı mahkeme kararının 1 ve 2 nolu bentleriyle sınırlı olmak üzere tenfizine ve diğer davalı ... tarafından muvazaalı şekilde davaya konu taşınmazlar üzerine konulan haczin kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili ve davalı ... vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece; ilk yapılan yargılamada, 5718 Sayılı Kanunun 53/1-b maddesi hükmüne göre, tenfiz dilekçesine ilamın kesinleştiğini gösteren ve o ülke makamlarınca usulen onanmış yazı veya belge ile onanmış tercümesinin eklenmesi gerektiği, tenfizi istenilen ilamın kesinleştiğini gösteren belge dava dilekçesine eklenmediği gibi yargılama sırasında da ibraz edilmediği ve tenfiz şartları bu nedenle mevcut olmadığından davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili tarafından yapılan temyiz itirazı üzerine Dairenin 04.05.2015 tarihli ve 2014/4654 Esas-2015/9923 Karar sayılı ilamıyla taraflar hakkında boşanmanın tanınması kararının kesinleşmesi bekletici mesele yapılmaksızın karar verilmesinin doğru olmadığı, ancak Yargıtay temyiz incelemesi aşamasında UYAP üzerinden yapılan incelemede tarafların boşanmalarına ilişkin yabancı mahkeme ilamının Türkiye"deki tanınmasına ilişkin kararın 06.11.2013 tarihinde kesinleştiğinin görüldüğü, boşanma davasına ilişkin tanıma davası 17.04.2010 tarihinde açılmış olup; temyize konu mal rejimine ilişkin yabancı mahkeme kararının tanınması istekli davadan, hem dava hem karar tarihi bakımından önce olduğu, Mahkemece; dosyaya sunulan yabancı mahkeme kararındaki şerhin kesinleşmeye ilişkin olduğu da kabul edilerek, talebin esası incelenip karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddedilmesinin hatalı bulunduğu belirtilerek hüküm bozulmuştur.
Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde tarafların boşanmalarına ilişkin yabancı mahkeme ilamının Türkiye"de tanınması yönündeki ... 11. Aile Mahkemesinin 2010/464 Esas sayılı kararının 06.11.2013 tarihinde kesinleştiği, tanıma davası 17.04.2010 tarihinde açılmış olup mal rejimine ilişkin yabancı mahkeme kararının tanınması talepli davadan hem dava hem karar tarihi bakımından önce olduğu, mal rejimine ilişkin yabancı mahkeme ilamının tanınması talebinin dosyaya sunulan yabancı mahkeme kararındaki şerhin kesinleşmeye ilişkin olduğu kabul edilerek davanın kabulüyle, ... ... İlçe Mahkemesinin 30/03/2011 tarihli ve 09 D 01587 Sayılı ilamının tanınmasına karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
2675 sayılı ... yürürlükten kaldırılmasından sonra 12.12.2007 tarihinde yürürlüğe giren 5718 sayılı ... yabancı mahkemece verilen ilamların tenfizine ilişkin 50. maddesi birinci fıkrasında "Yabancı mahkemelerden hukuk davalarına ilişkin olarak verilmiş ve o devlet kanunlarına göre kesinleşmiş bulunan ilamların Türkiye"de icra olunabilmesi yetkili Türk mahkemesi tarafından tenfiz kararı verilmesine bağlıdır." hükmünü içermekte olup, 54/b maddesi ise yabancı mahkeme ilamının tenfizinde Türk Mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmesi koşulunu getirmiştir. Aynı Yasa"nın evlilik mallarını düzenleyen 15. maddesinin ikinci fıkrasında ise "Malların tasfiyesinde, taşınmazlar için bulundukları ülke hukuku uygulanır." düzenlemesi yer almaktadır.
Dava, yabancı mahkeme kararının davalının ..."daki taşınmazının davacıya devredileceğini düzenleyen 1 nolu ve davalının ..."daki taşınmazının davacıya devredileceğini düzenleyen 2 nolu bentlerinin tenfizi istemine ilişkin olup; tenfiz talebi hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ilamın tanınmasına dair hüküm tesis edilmesi hatalı olmuştur. Bundan ayrı, yabancı mahkeme kararının sadece 1 ve 2 nolu bentlerinin tenfizi istenmişken talep aşılarak 80.000 pound ödenmesine dair 3 nolu ve bu para ödenmediği takdirde ..."deki evin satışa çıkarılmasına ilişkin 4 nolu bentleri de kapsayacak şekilde ilamın tamamı yönünden karar verilmesi de usul ve yasaya aykırıdır. Mahkemece, HMK"nin 26. maddesinde düzenlenen taleple bağlılık ilkesi ve tenfize ilişkin yukarıda izah edilen ilgili yasal düzenlemeler gözetilerek bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davacı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.