Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/2814 Esas 2021/5364 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2019/76-2019/271

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı sonrası, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Eldeki dava dosyası incelendiğinde, 7143 sayılı Yasa kapsamında yapılan yapılandırma sonucu işbu davanın konusuz kaldığı anlaşılmakla, söz konusu kanun gereği taraflara yargılama ve vekalet ücreti verilmemesi gerekirken, aksi yönde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının yargılama giderleri ve vekalet ücretini düzenleyen 3 ve 4 no’lu bentlerinin silinerek hükümden çıkarılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 15.04.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.