Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/5215 Esas 2013/4523 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 04/12/2006 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 29/12/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem reddedilmiş, kararı davacılar temyiz etmiştir.
Davacılar, davalı ile aynı apartmanda oturduklarını, 21/12/2005 günü saat 23:00 sıralarında kapı zilinin çalması üzerine kapıyı açtıklarını, davalının içeri girerek "...Köpeğinizi dışarı salmayacaksınız, salarsanız köpeğinizi öldürürüm. Seni de kızını da sinkaf ederim" şeklindeki ifadelerle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu bildirerek manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, dava dilekçesindeki iddiaların gerçek dışı olduğunu, davalının küfür etmesi gibi bir durumun söz konusu olmadığını, olayla ilgili açılan ceza davasında beraat ettiğini, davacıların başka bir dava nedeniyle husumetinin bulunduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davalının davacıların köpeğinin pisliğine basarak kayıp düştüğü, bu nedenle sinirlenerek davacıların kapısına gittiği, davacılarla tartıştığı, tartışma sırasında davacılara küfrettiği, ancak davacıların köpeklerine dikkat etmemeleri nedeniyle kendi haksız hareketleri sonucu davalının zarar görmesine ve bunun sonucu üzerine davalının hakaretine maruz kaldıkları belirtilerek BK"nun 44. maddesi uyarınca manevi tazminat takdirinin mümkün olmadığı gerekçesiyle istem reddedilmiştir.
Dosyadaki delillere, tanık beyanlarına ve kesinleşen ...1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/89 Esas, 2006/773 Karar sayılı kararına göre davalının davacılara hakaret ettiği sabittir. Davalının kişilik haklarına saldırı teşkil eden ve sabit olan bu eylemi, davacılar yararına manevi tazminatı gerektirir. Mahkemenin gerekçesinde belirttiği husus ancak manevi tazminatın miktarını belirlemede nazara alınması gereken bir husustur.
Mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, davacı yararına uygun bir tutarda manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle, davacıların manevi tazminat isteminin tümden reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıdaki gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.