Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/220 Esas 2015/11374 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/220
Karar No: 2015/11374
Karar Tarihi: 07.12.2015

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/220 Esas 2015/11374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın basit cinsel saldırı suçundan suçlu bulunduğu bir dava ile ilgili olarak verilen kararı inceledi. Temyiz istemi reddedildi ve hüküm onandı. Ancak, mahkeme sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığın bildirdiği adresten farklı bir adrese tebliğ edildiği için usulsüz bir tebligat olduğuna karar verdi. Bu nedenle, sanığın müdafiinin eski hale getirme yoluyla süresinde yapılmış bir temyiz başvurusu kabul edildi. Mahkeme ayrıca, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin verdiği iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması gerektiğini belirtti.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan kanun.
- 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi: Temyiz ve eski hale getirme taleplerinin birlikte yapılması halinde, eski hale getirme talebini değerlendirme yetkisi Yargıtaya ait olduğunu belirten madde.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Ceza infaz kurumlarında ve tutukevlerinde iletişimin kontrol altında tutulması ile ilgili düzenlemeleri içeren madde.

14. Ceza Dairesi 2014/220 E. , 2015/11374 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 31. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi gereğince temyiz ve eski hale getirme taleplerinin birlikte yapılması halinde, eski hale getirme talebini değerlendirme yetkisi Yargıtaya ait olduğundan, mahkemece verilen eski hale getirme ve temyiz isteminin reddine dair 02.05.2012 tarihli Ek kararın hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde bulunduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün soruşturma ve kovuşturma evrelerinde bildirmiş olduğu adresinden farklı bir adrese tebliğ edildiği anlaşılmakla, yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle sanık müdafiin 02.05.2012 tarihli dilekçesinin eski hale getirme yoluyla süresinde yapılmış temyiz başvurusu olarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.