Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2343 Esas 2020/3305 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2343
Karar No: 2020/3305

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2343 Esas 2020/3305 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, taraflar arasındaki garantili oda kontenjan sözleşmesi uyarınca ön ödeme yapıldığını ve sözleşmedeki taahhütlerin yerine getirilmediğini ileri sürerek davalının no-show bedelini ödemesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi, mücbir sebep olmadığı ve ifa imkansızlığı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi de istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin yerinde görülmediği ve kararın uygun bulunduğu kararlaştırılmıştır. Bu nedenle, hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Garantili oda kontenjan sözleşmesi uyarınca taahhüt edilen yükümlülüklerin yerine getirilmemesi sorumluluğu ve taahhütlerin ifa edilememe durumunda uygulanacak hükümler maddeleri incelenmiştir.
23. Hukuk Dairesi         2018/2343 E.  ,  2020/3305 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
    İLK DERECE
    MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde duruşma için tayin olunan günde tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadığından temyiz incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - KARAR -

    Davacı vekili, taraflar arasında 22.12.2014 tarihinde garantili oda kontenjan sözleşmesi düzenlendiğini, sözleşmenin 4. maddesi uyarınca müvekkilinin davalı tarafa 215.000,00 USD ön ödeme yaptığını, ... Sivil Havacılık Makamının 2015 yılında ...’dan ...’ye nevruz döneminde yapılması planlanan bir çok uçuş izni talebini reddettiğini, sözleşmeden sonra ortaya çıkan bu mücbir sebep nedeniyle davacının garanti ettiği oda geceleme sayısı 2000 olduğu halde yerine getirilemeyeceğinin davalıya bildirdiğini, davalının garanti oda sayısını 2000"den 1104"e düşürdüğünü, müvekkili tarafça 659 geceleme gerçekleştirildiğini, 445 adet gecelemenin gerçekleşmemesi nedeniyle yapılan ön ödemeden 44.500,61 USD no-show bedelinin müvekkiline iadesinin gerektiğini ileri sürerek, 44.500,61 USD’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davacının konaklattığı turistlerin bedellerini ve konaklama taahhüdünde bulunduğu fakat boş bıraktığı odaların no-show bedellerini bilerek ve isteyerek ödediğini, bu nedenle istirdat talebinin reddinin gerektiğini, davacının bir takım uçuşların iptal edilmesini bahane ederek mücbir sebeple sözleşme ile bağlı olmayacağı iddiasının yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının ileri sürdüğü sebebin sözleşmede mücbir sebep olarak sayılanlar arasında yer almadığı, ifa imkansızlığından söz edilemeyeceği, sözleşme tarihleri arasında hava yolu ile ...’dan gelen turist sayısında artış olduğu, mücbir sebep koşullarının oluşmadığı ve davalının no-show faturası kesmekte haklı olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
    İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Bu karara karşı davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 27.10.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.