18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/14575 Karar No: 2014/13460 Karar Tarihi: 29.09.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/14575 Esas 2014/13460 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacılar, Melahat N'nin babasının Metin K. olmadığını ve soybağının reddedilmesi gerektiğini iddia etti. Ancak, mahkeme davanın reddine karar verdi. Temyiz sonrasında Yargıtay, asliye hukuk mahkemesinin aile mahkemesi olarak bakması gerektiği ve davanın kabul edilmesinin yanlış olduğu kararı verdi. Kanunlar açısından, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Görevin Belirlenmesi ve Niteliği ile 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun'un 4. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Karar bozulduğu için, davalı tarafların yeniden yargılamak için mahkemeye başvurması gerekmektedir.
Dava dilekçesinde, küçük Melahat N.."un babasının Metin K.. olmadığının tespiti ile soybağının reddi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacılar vekili dava dilekçesinde, nüfusta kardeşi görünen Melahat N...un babasının Metin K... olmadığı halde onun çocuğu gibi nüfusa tescil edildiğini ileri sürerek soybağının reddine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Görevin Belirlenmesi ve Niteliği başlıklı 1. maddesinde mahkemelerin görevinin ancak kanunla düzenleneceği ve göreve ilişkin kuralların kamu düzeninden olduğu belirlendiğinden bu husus mahkemelerce yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. HMK.nun 33. maddesi uyarınca da, olayları açıklamak taraflara, hukuki niteleme ise hakime aittir. Dava, Türk Medeni Kanununun 297 ve devamı maddeleri uyarınca tanımanın iptali istemine ilişkin olup, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesinde 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere (TMK m.118-395) kaynaklanan bütün davalarda aile mahkemesinin görevli olduğu hükme bağlandığı ve aile mahkemesi kurulmayan yerlerde Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen asliye hukuk mahkemelerinde davanın aile mahkemesi sıfatı ile görülüp karara bağlanması gerektiği dikkate alındığında davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakılması yerine asliye hukuk mahkemesi olarak yargılamaya devamla davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.