MAHKEMESİ : Bafra 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2012/176-2013/106

N.. P.. ve müşterekleri ile D.. A.. Y.. Elektrik Dağıtım, Sosyal Güvenlik Kurumu, Y.. ve K.. Bankası ile Hazine aralarındaki mirasın hükmen reddi davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Bafra 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 20.02.2013 gün ve 176/106 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili ile davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, müvekkillerinin miras bırakanı N.. P..’nin öldüğünü, bu kişinin davalı D.. Bank’a, Y.. K.. Bankasına, Y.. Elektrik Dağıtım A.Ş’ye, Sosyal Güvenlik Kurumu"na ve Çarşamba Vergi Dairesi"ne borçları olduğunu, icra takibi yapıldığını ancak, vekil edenlerinin murisine ait hiçbir malvarlığının bulunmadığını açıklayarak TMK"nun 605/2. maddesi gereğince miras bırakanın ölüm tarihi itibariyle ödemede aczi açıkça belli olduğundan mirasın hükmen reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalılardan Sosyal Güvenlik Kurumu"nun yetki itirazının kabulüyle, mahkemenin yetkisizlik sebebiyle dava dilekçesinin reddine, Terme Asliye Hukuk Mahkemesi"nin yetkili olduğunun tespitine ve karar kesinleştiğinde dosyanın talep halinde Terme Asliye Hukuk Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içerisinde davacılar vekili ile Sosyal Güvenlik Kurumu vekili tarafından dilekçelerinde yazılı nedenlerle temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere ve kural olarak 4721 sayılı TMK"nun 605/2. maddesi gereğince bu tür davalar için özel bir yetki belirlenmemiştir. Öte yandan TMK"nun 576 ve 6100 sayılı HMK"nun 11. maddesinde sayılan dava türlerinden de değildir. O halde, kesin yetki söz konusu olmayıp, davanın HMK"nun 9. maddesindeki genel yetki kuralına göre belirlenmesi gerekmektedir. Bir başka anlatımla mirasın hükmen reddinin tespiti hakkındaki davalarda yetkili mahkeme davalının yerleşim yeri mahkemesidir.
Kesin yetki kuralının bulunmadığı hallerde, yetki itirazı HMK"nun 116/1. A maddesi uyarınca ilk itirazlardandır. Yine aynı Yasa"nın 117/1. maddesi hükmüne göre ilk itirazların cevap dilekçesinde ileri sürülmesi gerekmektedir. 6100 sayılı HMK"nun 118. maddesi ve basit yargılamayla ilgili 316. maddesi ile 127/1. maddesi dikkate alındığında cevap dilekçesini verme süresi dava dilekçesinin davalı tarafa tebliğinden itibaren iki haftadır.
Hal böyle olunca yukarıda değinilen kanun maddeleri gözönünde bulundurularak somut olay incelendiğinde davacıların dava dilekçesinin davalı Sosyal Güvenlik Kurumu İl Müdürlüğü"ne usulüne uygun olarak 20.10.2012 tarihinde tebliğ edildiği, ne var ki, davalı kurum vekilinin iki haftalık cevap süresini kaçırdıktan sonra 31.01.2013 havale tarihli dilekçesiyle yetki itirazında bulunduğu belirlenmiştir. Öyle ise, davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekilinin yetki itirazının süresinde olmadığından reddi ile davanın esasına girilerek tarafların sunacakları tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı olduğu üzere karar verilmesi doğru olmamıştır.
Bu aşamada davacılar vekili ile davalı Sosyal Güvenlik Kurumu vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları da incelenmemiştir.
Netice olarak; Sosyal Güvenlik Kurumu vekilinin temyiz itirazlarının reddine, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle usul ve kanuna aykırı olan yerel mahkeme kararının 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı Sosyal Güvenlik Kurumu"a iadesine, 25.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.