2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12257 Esas 2021/1840 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK"nın 43, 62, 52/2, 53. maddeleri
gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 10/03/1979 tarihli ve A-1605 sayılı kararı ile tescilli 1. derece arkeolojik sit alanında kalmakta iken, Şanlıurfa Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 20/12/2011 tarihli ve 107 sayılı kararı ile 3. derece arkeolojik sit kapsamına alınan, mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlüğü adına kayıtlı 46 no’lu parselde kain taşınmaz üzerine sanık tarafından bina inşa edildiğinin 05/05/2014 ve 04/11/2014 tarihli tutanaklarla tespit edildiği, dosya kapsamında mevcut bilirkişi raporları ile sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, suç işleme kastının bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Duruşmadan vareste tutulmasını istemeyen ve duruşmadan vareste tutulmasına karar verilmeyen sanığın, kararın verildiği duruşmanın yapıldığı 17/02/2015 tarihinde başka bir suçtan Şanlıurfa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunması nedeniyle duruşmalarda hazır edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın yokluğunda yargılamaya devamla mahkumiyetine karar verilerek CMK"nın 193/1. maddesine aykırı davranılmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiş,
3- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “16/09/2014” şeklinde gösterilmesi,
İsabetsiz olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.