Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/1369 Esas 2015/12436 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 21.02.2001 - 14.06.2008 tarihleri arasında davalı şirket nezdinde şoför olarak çalıştığını, iş akdinin 14.06.2008 tarihinde haklı neden olmadan davalı şirket tarafından feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, fazla çalışma ücreti ile yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davalı şirketin davacının işvereni olmadığını, davacının davalı nezdinde çalışmadığını, davacıya ait hizmet cetvelinde davacının 2000 yılından sonra herhangi bir işveren nezdinde sigorta kaydının bulunmadığını, savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hakettiği yıllık ücretli izin süresinin toplam 106 gün olmasına rağmen 164 gün üzerinden hesap yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan fazla çalışma ve yıllık ücretli izin alacaklarının nete çevrilmesi sırasında SGK primi ve işsizlik primi kesintisi yapılmaması isabetsizdir.
4-Müteveffa davacının mirasçılarının karar başlığında gösterilmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 30/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.