5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19845 Esas 2021/301 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19845
Karar No: 2021/301
Karar Tarihi: 20.01.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19845 Esas 2021/301 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Kanuna aykırılıktan suçlu bulunan bir kişi hakkındaki yerel mahkeme kararının temyiz edildiğini ve dosyanın incelendiğini belirtiyor. Temyiz isteğinin reddi nedeni olmadığından işin esasına geçilmiş. Kararda işlenen suç tarihinde uygulanan kanunlar ve sonradan yapılan değişiklikler de ele alınıyor. 7242 sayılı Kanunun bazı maddeleri ile 5607 sayılı Kanun'a eklenen düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiği, etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, uygulama yapmanın yerel mahkemeye ait olduğu belirtiliyor. Ayrıca, hak yoksunluklarına hükmedilmiş olan sanık hakkında Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği, TAPDK'nin davaya katılma hakkı bulunmadığı halde davaya katıldığı ve lehine vekalet ücretine hükmedildiği ifade ediliyor. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuluyor ve dosya mahkemesine gönderiliyor.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7. ve 53. maddeleri
- 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madd

19. Ceza Dairesi 2019/19845 E. , 2021/301 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
2) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3) Suç tarihi itibarıyla uygulanması gereken 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun kapsamında TAPDK’nin davaya katılma hakkı bulunmadığı gözetilmeksizin davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.