I-BAŞVURU

Başvurucular adına avukat tarafından sunulan dilekçe ile özetle; davalı Orman Genel Müdürlüğüne karşı 2014 yılından bu yana yürütülen 24 saat esasıyla çalışan yangın işçilerinin fazla mesai alacakları ile ilgili açılan 500 davadan yaklaşık yarısına yakınının karara çıktığı ve %70"nin lehe sonuçlandığı, gerek emsal dosyalarda, gerekse huzurdaki dosyada ihtilafın 24 saat esasıyla çalıştırılan yangın işçilerinin fazla mesai alacaklarının ödenmesine ilişkin olduğu ve 24 saat çalışılan iş yerlerinde dinlenme, yemek ve diğer ihtiyaçlar için belli bir sürenin ayrılmasından sonra çalışmanın günde 14 saat sürdürülebileceğinin Yargıtay kararıyla istikrar kazandığı, yangın sezonunda haftada 5 gün ekipler halinde 24 saatlik periyotlarla eylemli ve ara dinlenmesiz olarak 14 saat, 6.gün ise 5 saat çalışan müvekkiline davalı iş veren tarafından günlük normal mesai ücretine ilaveten günde 3 saatlik fazla mesai ödemesi yapıldığını, halbuki müvekkilinin istasyonlarda veya uygun yerlerde emre hazır bekleyerek gözetleme faaliyetlerine devam ettiği, müvekkillerinin 24 saatlik çalışma süresi boyunca eylemli olarak çalıştığı 14 saat dışında 10 saatlik dinlenme süresinde yangın ihbar ve gözetlemesi devamının takibi açısından ikişer saatlik ara ile nöbet tuttuğu, nöbet tutmadığı zamanlarda ise her an göreve hazır tutabilmek bakımından davalının en az haftada 4-5 kez yapılan ihbar ve alarmlar ile uyandırıldığı, ilk derece mahkemesinin günde 14 saat fiilen çalışmayı kabul ettiği halde Bölge Adliye Mahkemesi dairesinin aile hayatı ile çalışma hayatının iç içe geçtiği yönündeki gerekçesinin yanlış olduğu, müvekkillerinin davalı idarenin Kumluca işletmesinde çalıştığı, teftiş sırasında fazla mesai ücretinin ödenmediğinin belirlendiği, ... 28. İş Mahkemesine dava açıldığı, yargılama sonunda davanın kabul edildiği, ilk derece mahkemesi kararına karşı davalı idarenin itirazı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi ..... Hukuk Dairesinin 25/12/2018 gün ve 2018/4591- 2951 sayılı kararı ile ilk derece mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak davanın ret edildiği, halbuki konusu dahi aynı olan ... ilk derece mahkemesi dosyalarında açılan davaların kabul edildiği, bu kararlara karşı davalı idare tarafından yapılan istinaf talebinin kesin olarak ret edildiği, buradan da anlaşılacağı gibi ... Hukuk Dairesinin kararı ile diğer kararlar arasında çelişki bulunduğu, içtihat birliğinin ve hukuk düzeninin korunması için 5235 sayılı kanunun 35.maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine başvurulmasının zorunlu olduğu hususlarını belirterek Bölge Adliye Mahkemesi kararları arasında ortaya çıkan uyuşmazlığın giderilmesini talep etmiştir.
II-... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ HUKUK DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
... Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Daireleri Başkanlar Kurulunun 24/06/2019 tarih ve 2019/9 sayılı kararı ile;
Başvuran avukatın uyuşmazlığın giderilmesi yönündeki bu talebi üzerine dilekçe ve ekleri kendisine tevdi edilerek Mahkememiz .... Hukuk Dairesi başkanı sayın... raportör tayin edilmiştir.
Raportör üye Daire Başkanı... hazırladığı raporu Başkanlığımıza ibraz etmekle talep Başkanlar Kurulunun 24/06/2019 tarihli gündemine alınarak olaylar, Avukat..."ın dilekçesi ve ekleriyle raportörün raporu okunarak tartışılmış ve değerlendirilmiştir.
Raportör üye raporunu açıkladıktan sonra uyuşmazlığa konu kesin kararları veren daire başkanları söz alarak değerlendirmelerini yapmışlar ve daha sonra da diğer daire başkanları düşünce ve görüşlerini açıklamışlardır.
Raportör üye kurulda sözlü olarak da açıkladığı raporunda; ... Bölge Adliye Mahkemesi ..... Hukuk Dairesinin 2018/4591-4603 Esas, 2018/2951-2963 karar sayılı dosyalarındaki kesin kararlar ile ... Bölge Adliye Mahkemesi 5,7,8.ve .... Hukuk Dairelerinin başvuru dilekçesinde yazılı dosyalarındaki kesin kararları arasında aynı konuya ilişkin olmasına rağmen uyuşmazlık bulunduğunu belirtmiştir. Şöyle ki, ... Hukuk Dairesinin 2018/2951-2963 karar sayılı 13 dosyasında Orman Genel Müdürlüğüne bağlı olarak yangın sezonunda 24 saat esasına göre çalışan yangın işçilerinin fazla mesaisi günlük 3 saat kabul edilip bunun karşılığı da Toplu İş Sözleşmesine göre %75 zamlı olarak ödendiğinden fazla mesai alacağının ödenmesi talebiyle açılan davaların reddine kesin olarak karar verilirken diğer dairelerin dilekçede esas numarası yazılı dosyalarında aynı konum ve statüdeki aynı çalışma koşullarına sahip işçilerin 5 gün 14 saat ve bir gün 4,5 saat çalıştığı ve bunun 45 saati ücret karşılığı çalışma kalan 29,5 saati fazla mesai olarak kabul edilmiş ve ödenmeyen haftada 14,5 saat karşılığı fazla mesai ücretinin ödenmesi yönünde kesin olarak karar verilmiştir. Bu durumda Bölge Adliye Mahkemesi dairelerinin aynı konudaki kesin kararları arasında uyuşmazlık bulunduğu anlaşılmaktadır.
Raporda Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 2017/44223-27631 sayılı dosyasında "davacının yangın sezonu olan 1 Haziran- 31 Ekim tarihleri arasında izinli olduğu ve hafta tatili kullandığı günler gibi, fiilen çalışmadığı günler puantaj kayıtları esas alınarak belirlenmeli, buna göre bu günler dışında davacının fiilen çalışmış olduğu günlük 14 saat çalışma nedeniyle 11 saati aşan 3 saat fazla çalışmaya hak kazandığı, toplu iş sözleşmesi hükümleri uyarınca davacıya yangın sezonunda beklediği her gün için 3 saat fazla mesai ödemesi yapılıp yapılmadığı tespit edilmeli, ödenmemiş ise ödenmeyen kısım yapılacak hesaplama sonucuna göre hüküm altına alınmalıdır" şeklinde karar verildiği,
Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 21/05/2015 gün ve 2014/4871-2015/18014 sayılı, ... Hukuk Dairesinin 20/12/2010 gün 2010/2696-2010/38721 sayılı, ... Hukuk Dairesinin 19/10/2016 gün ve 2016/30111-2016/16819 sayılı kararlarında toplu iş sözleşmesinin 22/a maddesine vurgu yapılarak yangın sezonunda 24 saat esasına göre çalışan yangın işçileri için günde 3 saat fazla çalışma ücreti ödeneceği yönünde karar verildi, emsal karar olarak belirtilmiştir.
Raportörün raporunun son bölümünde "somut olaylarda davacıların Orman Genel Müdürlüğünün değişik işletmelerinde yangın döneminde işçi olarak haftada 6 gün çalıştıkları sabittir. Yine davacıların iş yerinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmelerinden faydalandıkları ve bu toplu iş sözleşmelerinde fazla mesaiye ilişkin olarak çalışan işçilere, çalıştıkları saate bakılmaksızın günde 3 saat normal saat ücretinin %75 fazlası oranında fazla mesai ücreti ödeneceğinin düzenlendiği ve bu doğrultuda puantaj kayıtları düzenlenerek davacılara fazla mesai ücreti ödemesi yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacıların görevi itibarıyla yangın döneminde de bütün günü mesaiye hasretmesi mümkün olmayıp yapılan işin niteliği gereği ara dinlenmeleri normal mesai sistemine göre daha fazladır. Çalışmanın şekli dikkate alındığında aile hayatı ile çalışma hayatı iç içe geçmiştir.
Tüm bu belirlemelere rağmen bilirkişi tarafından davacıların 1 Haziran - 31 Ekim tarihleri arası yangın sezonunda haftanın 5 günü 24 saat şeklinde, Yargıtay ilke kararları ile 24 saat çalışan işçinin fiilen 14 saatinin mesaide geçmiş sayılacağı kabul edilerek 6.günde yarım saat ara dinlenmesiyle 4,5 saat çalıştığı kabul edilerek haftada [(5x14)+4,5]=74,5-45=29,5 saat fazla çalışma yaptığı, günde 3 saat fazla çalışma karşılığı olmak üzere 15 saat fazla çalışma ücretinin ödendiği kabul edilerek kabul kararı verilmesi uygun olmamıştır.
Toplu iş sözleşmesi hükmüne göre 24 saat emir ve talimatlara hazır bekletilen işçilere günlük 3 saat fazla çalışma ücretinin toplu iş sözleşmesi hükmünde belirtilen %75 zamlı olarak ödenmesinin yeterli olduğu, işçinin bunun üzerinde fazla çalışma ücretine hak kazanamayacağı Yargıtay Hukuk Dairelerinin ortak görüşü olarak tespit edilmiştir.
Sonuç olarak ... Bölge Adliye Mahkemesi ....Hukuk Dairesinin 2018/4591 Esas 2018/2951 Karar, 2018/4592 Esas 2018/2952 Karar, 2018/4593 Esas 2018/2953 karar, 2018/4594 esas, 2018/2954 karar, 2018/4595 esas 2018/2955 karar, 2018/4596 esas 2018/2956 karar, 2018/4597 esas 2018/2957 karar, 2018/4598 esas 2018/2958 karar, 2018/4599 esas 2018/2959 karar, 2018/4600 esas 2018/2960 karar, 2018/4601 esas 2018/2961 karar, 2018/4602 esas, 2018/2962 karar, 2018/4603 esas 2018/2963 karar sayılı kararları ile ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 2017/3537 esas 2017/2149 karar, 2018/117 esas 2018/64 karar, 2018/1048 esas 2018/1074 karar sayılı kararları, ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinin 2018/4163 esas 2018/3046 karar sayılı kararı, ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinin 2017/1790 esas 2017/1290 karar, 2017/3838 esas 2017/2672 karar, 2017/3407 esas 2017/2287 karar, 2017/4534 esas 2017/3256 karar, 2018/2125 esas 2018/1479 karar sayılı kararları, ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesinin 2017/4712 esas 2017/3560 karar, 2018/1493 esas 2018/1091 karar, 2018/347 esas 2018/269 karar, 2018/4128 esas 2018/2843 karar, 2018/293 esas 2018/3677 karar, 2019/134 esas 2019/128 karar sayılı kararları arasında hüküm uyuşmazlığı bulunmaktadır.
Hüküm uyuşmazlığının giderilmesi için 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun Başkanlar Kurulunun görevini düzenleyen 35.maddesindeki hüküm gözetilerek ilgili daire olarak Yargıtay .... Hukuk Dairesine başvurulması gerektiği ve ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinin 2019/498-505 arası esas- 2019/400-407 arası karar sayılı kararları doğrultusunda giderilmesi gerektiği görüşündeyim" şeklinde kanaat bildirilmiştir.
Yukardan beri açıklandığı gibi başvuran avukat..., Orman Genel Müdürlüğü Kumluca Orman İşletme Müdürlüğünde çalışan yangın işçilerinin yangın sezonu olan 1 Haziran- 31 Ekim tarihleri arasında 24 saat esasına göre yaptıkları çalışmaların karşılığı sözleşme ücreti dışında fazla mesai ücretlerinin hesaplanmasında ... Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairelerinin kesin kararları arasında uyuşmazlık bulunduğunu ileri sürerek 5235 sayılı Kanunun 35/3 maddesi uyarınca Yargıtay ilgili Hukuk Dairesine başvurularak uyuşmazlığın giderilmesini Mahkememiz Hukuk Daireleri Başkanlar Kurulundan istemiştir.
Gerçekten de Mahkememiz .... Hukuk Dairesinin 2018/4591-4603 esas sayılı 13 dosyasında haftalık toplam 15 saat fazla çalışma kabul edilirken ve bu 15 saatin karşılığı iş verence ödendiğinden işçinin alacak talebinin reddi gerektiği yönünde kesin karar verilirken, yine Mahkememiz ... Hukuk Dairesinin 2017/3537, 2018/117, 2018/1048, .... Hukuk Dairesinin 2018/4163, .... Hukuk Dairesinin 2017/1790, 3838, 3407, 4534, 2018/2125, .... Hukuk Dairesinin 2017/4712, 2018/1493, 347, 4128, 293, 134 esas sayılı dosyalarında haftalık 29,5 saat fazla çalışma kabul edilerek bunun 15 saat karşılığı ödendiğinden kalan 14,5 saat fazla mesai ücretinin işçiye ödenmesi gerektiği yönünde kesin karar verildiği, dolayısıyla aynı konudaki kesin karar arasında uyuşmazlık bulunduğu anlaşılmış ve tespit edilmiştir.
Kurulumuzdaki değerlendirmeler ve tartışmalar sonunda tespiti yapılan uyuşmazlığın giderilmesi için Yargıtay ilgili dairesine (.... Hukuk Dairesi) başvurulması gerektiği ve uyuşmazlığın raportörün görüşüne uygun şekilde ... Hukuk Dairesinin 2018/4591-4602 esas, 2018/2951-2963 karar sayılı 13 dosyasındaki karar doğrultusunda giderilmesinin Başkanlar Kurulunun görüşü olarak bildirilmesi uygun görülmüş ve aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
K A R A R: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1)Başvuran Av. ... tarafından aynı konudaki ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk dairesinin 2018/4591 Esas 2018/2951 Karar, 2018/4592 Esas 2018/2952 Karar, 2018/4593 Esas 2018/2953 karar, 2018/4594 esas, 2018/2954 karar, 2018/4595 esas 2018/2955 karar, 2018/4596 esas 2018/2956 karar, 2018/4597 esas 2018/2957 karar, 2018/4598 esas 2018/2958 karar, 2018/4599 esas 2018/2959 karar, 2018/4600 esas 2018/2960 karar, 2018/4601 esas 2018/2961 karar, 2018/4602 esas, 2018/2962 karar, 2018/4603 esas 2018/2963 karar sayılı kesin kararları ile;
... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesinin 2017/3357 Esas 2017/2149 Karar, 2018/117 esas 2018/64 karar, 2018/1048 esas 2018/1074 karar sayılı, .... Hukuk Dairesinin 2018/4163 esas 2018/3046 karar sayılı, .... Hukuk Dairesinin 2017/1790 esas 2017/1290 karar, 2017/3838 esas 2017/2672 karar, 2017/3407 esas 2017/2287 karar, 2017/4534 esas 2017/3256 karar sayılı, .... Hukuk Dairesinin 2017/4712 esas 20173560 karar, 2018/1493 esas 2018/1091 karar, 2018/347 esas 2018/269 karar, 2018/4128 esas 2018/2843 karar, 2018/293 esas 2018/3677 karar, 2019/134 esas 2019/128 karar sayılı kesin kararları arasında uyuşmazlık bulunduğu ileri sürüldüğünden,
Mahkememiz Hukuk Daireleri Başkanlar Kurulunda yapılan değerlendirmeler sonucu yangın sezonunda (1 Haziran- 31 Ekim arası) 24 saat esasına göre çalışan yangın işçilerinin fazla mesailerinin hesaplanması konusunda kesin kararlar arasında uyuşmazlık bulunduğu tespit edildiğinden bu uyuşmazlığın giderilmesi için 7079 sayılı Kanunun 87.maddesi ile kanunlaşan 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 92.maddesi ile değişik 5235 sayılı Kanunun 35/3 maddesi uyarınca Yargıtay .... Hukuk Dairesine başvurulmasına,
2) Yukarıda 1.bentde belirtilen Mahkememiz Hukuk Dairelerinin kesin kararları arasındaki uyuşmazlığın raportörün görüşüne uygun olarak ... Hukuk Dairesinin 2018/4591 -4603 esas, 2018/2951-2963 karar sayılı kararları doğrultusunda birleştirilmesinin uygun olacağının Başkanlar Kurulunun görüşü olarak bildirilmesine,
3) Başvuru dilekçesi ve ekleri ile uyuşmazlık bulunduğu değerlendirilen karar örnekleri ve inceleme raporunun karar ekinde Yargıtay .... Hukuk Dairesine gönderilmesine,”
Karar verilmiştir.
III-GEREKÇE
4857 sayılı İş Kanunu"nun 63 üncü maddesine göre;
“Genel bakımdan çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saattir. Aksi kararlaştırılmamışsa bu süre, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek uygulanır (Ek cümle: 10/9/2014-6552/7 md.; Değişik cümle: 4/4/2015-6645/36 md.). Yeraltı maden işlerinde çalışan işçilerin çalışma süresi; günde en çok yedi buçuk, haftada en çok otuz yedi buçuk saattir.
Tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, iş yerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir. Bu hâlde, iki aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz. Denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile dört aya kadar artırılabilir (Ek cümle: 6/5/2016-6715/3 md.). Turizm sektöründe dört aylık süre içinde işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık çalışma süresini aşamaz; denkleştirme süresi toplu iş sözleşmeleri ile altı aya kadar artırılabilir.
Çalışma sürelerinin yukarıdaki esaslar çerçevesinde uygulama şekilleri, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından hazırlanacak bir yönetmelikle düzenlenir.".
Görüldüğü üzere 4857 sayılı İş Kanunu"nun 63 ve devamı maddelerinde çalışma süresi düzenlenmiş olmakla birlikte “çalışma süresi”nin tanımı yapılmamıştır. Ancak 63 üncü maddenin son fıkrası uyarınca 06/04/2004 tarihli ve 25425 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren İş Kanununa İlişkin Çalışma Süreleri Yönetmeliği"nin 3 üncü maddesinde “Çalışma süresi, işçinin çalıştırıldığı işte geçirdiği süredir. İş Kanununun 66. maddesinin birinci fıkrasında yazılı süreler de çalışma süresinden sayılır. Aynı Kanunun 68. maddesi uyarınca verilen ara dinlenmeleri ise, çalışma süresinden sayılmaz." şeklindeki düzenleme ile çalışma süresinden ne anlaşılması gerektiği hüküm altına alınmıştır.
Bu durumda işçinin çalıştırıldığı işte geçirdiği “fiili çalışma süresi” ile Kanunun 66 ncı maddesi uyarınca çalıştırıldığı işte fiilen geçmemiş olsa bile çalışılmış gibi sayılan hâller de “farazi çalışma süresi” olarak çalışma süresine dâhil edilmelidir.
Yine İş Kanunu’nun 63 üncü maddesi haftalık çalışma süresinin 45 saat olduğunu hükme bağlamıştır.
Fazla çalışma ise 4857 sayılı İş Kanunu"nun 41 ila 43 üncü maddelerinde düzenlenmiştir. Kanun"un 41 inci maddesine göre “Ülkenin genel yararları yahut işin niteliği veya üretimin artırılması gibi nedenlerle fazla çalışma yapılabilir. Fazla çalışma, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hâllerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile, bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.”.
Bu hâlde denkleştirmenin uygulandığı durumlar hariç, haftalık 45 saati aşan çalışmaların fazla çalışma sayılarak, normal saat ücretinin %50 yükseltilmesi sureti ile belirlenecek saat ücreti esas alınıp hesaplanarak işçiye ödenmesi gerekir.
Diğer taraftan gerek mülga 1475 sayılı İş Kanunu, gerekse hâlen yürürlükte bulunan 4857 sayılı İş Kanunu’nda fazla çalışmanın ispatı ile ilgili olarak özel bir hüküm bulunmamaktadır. Bu nedenle fazla çalışmanın ispatı genel hükümlere tabidir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 6 ncı maddesi uyarınca, “Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.”.
Dolayısıyla fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi kural olarak, bu iddiasını ispat etmek zorundadır.
Fiili bir olgu söz konusu olduğundan kural olarak işçi, fazla çalışma yaptığını her türlü delille ispat edebilir.
İşçinin imzasını taşıyan bordro, sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışma kavramı ile fazla çalışmanın ispatı hususuna genel olarak bu şekilde değindikten sonra mevcut uyuşmazlığın değerlendirilmesi gerekmektedir.
Uyuşmazlığın giderilmesi istemine konu Bölge Adliye Mahkemesi kararları incelendiğinde, davalı Orman Genel Müdürlüğü işletmesinde ve fakat farklı işyerlerinde çalışan yangınla mücadele işçilerinin fazla çalışma ücretlerinin hesabına esas alınması gereken haftalık fazla çalışma süreleri bakımından farklı nitelikte kararların mevcut olduğu görülmektedir.
Bununla birlikte farklı nitelikteki kararlar bakımından davacı işçilerin her birinin farklı görevler icra ettiği anlaşılmaktadır. Bu anlamda işçilerin görevlerinin yangın ekibi işçisi, kuleci, yangın kulesi ekibinde bekçi, arazöz şoförü, yangın söndürme personeli olarak farklı nitelikte olduğu görülmektedir.
Bu itibarla uyuşmazlıkların niteliği gözetildiğinde duraksamaya yer vermeyecek bir sonuca ulaşabilmek için her bir işçinin icra ettiği görevin kapsam ve niteliğinin belirlenmesi, görev tanımında yer alan işlerin tespiti, bu işin icrası sırasında işyerinde aynı işi yapan kaç işçinin mevcut olduğu, nöbet usûlünün bulunup bulunmadığı, uyku ve dinlenme ile sair ihtiyaçlar için ayrılan zamanın tespiti, işçinin yangınla mücadele bağlamında sorumlu olduğu alanın büyüklüğü gibi hususların araştırılması ve bu suretle oluşacak sonuca göre her bir işçi yönünden değerlendirme yapılması gerekmektedir.
Açıklanan bu maddi ve hukuki olgulara göre, uyuşmazlığın giderilmesi yolu ile belirtilen şekilde araştırma yapılması olanaklı olmadığından, mevcut durumda kuşkuya yer bırakmayacak bir sonuca ulaşabilme imkanı bulunmadığı gibi, Orman Genel Müdürlüğü işletmesi bünyesinde farklı içerikteki görevler icra ettiği anlaşılan tüm işçileri kapsayacak şekilde soyut ve genel nitelikte uyuşmazlığın giderilmesine dair karar verilmesi de mümkün değildir.
Tüm bu açıklamalar karşısında, uyuşmazlığın giderilmesine yer olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
IV-SONUÇ
... Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Daireleri Başkanlar Kurulunun 24/06/2019 tarih ve 2019/9 sayılı kararına istinaden iletilen mevcut talep yönünden uyuşmazlığın giderilmesine yer olmadığına, 04/06/2020 günü oybirliği ile kesin olarak karar verildi.