Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/11781 Esas 2014/13383 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Orhaneli Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/192-2013/76

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Kamulaştırmasız el atma davalarında da uygulanan 2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmaz ile emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir.
Dava konusu taşınmaz ile somut emsal alınarak incelenen G.. Mahallesi ..ada 78 parsel sayılı taşınmaz bitişik parselde olup aynı cadde üzerinde bulunmaları nedeniyle vergi değerleri de eşdeğer kabul edildiğinde bilirkişi tarafından dava konusu taşınmazın bulunduğu bölgede 50 yataklı hastane inşaatının tamamlanıp hizmete açılmasıyla birlikte çevrede arsa üretiminin de hızla artığı ve buradaki taşınmazların değerinin de buna paralel olarak artığı ve daha da artacağı şeklindeki soyut ve yetersiz gerekçe ile dava konusu taşınmazın emsalden 3,5 kat gibi fahiş değerli kabul edilerek değerlendirme yapılmış olması,
2-Hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda; somut emsalin dava tarihindeki m² birim fiyatı bulunurken dava tarihi (değerlendirme tarihi) 2010 yılı Aralık ayı endeksi 12.948,40 yerine 2012 yılı Kasım ayı endeksi 15.051,77 nin alınması, somut emsal taşınmazın satış tarihi olan 2006 yılı Ekim ayı endeksi 9.843,68 yerine 2006 yılı Temmuz ayı endeksi 9.896,12"nin alınması suretiyle emsal taşınmazın dava tarihindeki değerinin daha yüksek belirlenmiş olması,
3-HMK.nun 177. maddesi ile bu konuya ilişkin 04.02.1948 tarih ve 1944/10-1948/3 sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca; bir yargılama işlemi olan ıslah, soruşturma ve yargılama bitinceye kadar yapılabilir. Karar temyiz incelemesi sonucunda bozulduktan sonra artık ıslah yapılamaz. Davacı taraf bozma kararından sonra ek dava yolu ile istemde bulunabilir. Buna göre davacılar vekilince Yargıtay 5. Hukuk Dairesi"nin 12.03.2012 tarihli bozma ilamından sonra verilen tazminat miktarının yükseltilmesine ilişkin 14.02.2013 tarihli ıslah dilekçesinin reddi ile dava dilekçesinde talep edilen miktar üzerinden hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
4-Ayrıca 11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7 ve 13. fıkralarında getirilen “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir.” ve “…bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” düzenlemeleri karşısında harç ve vekalet ücretinin maktu olarak belirlenmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.