Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4615 Esas 2020/20 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : HATAY 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Hatay 3. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2014/405 D.İş sayılı arama ve el koyma kararının aslı ya da onaylı suretinin denetime imkan verecek şekilde dosya içine alınmadan hüküm kurulması,
2) Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Yargılama konusu suç nedeniyle hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri kararı verilmeyen sanık hakkında mahkemece 02/10/2014 tarihli kararla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve yasa değişikliğine uygun olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine de hükmedildiği, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde, "Kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi ... hâlinde, hakkında kamu davası açılır. " hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından yaşı küçük sanık velisine 06.11.2014 tarihli çağrı yazısının tebliğ edildiği, sanığın denetimli serbestlik müdürlüğüne gelerek denetim planına uygun davranmaya başladığı, ancak Antakya Devlet Hastanesi tarafından belirlenen randevuya gelmediğinden yaşı küçük sanık velisine 20.01.2015 tarihli uyarı yazısının tebliğ edildiği halde sanığın denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurmaması üzerine yükümlülük ihlali nedeniyle infaz dosyasının 13.02.2015 tarihinde kapatıldığı; sanığın mahkeme huzurunda verdiği savunmasında, "babama tebligat geldiğini kendisi bana iletti. Ancak babamın dayısı vefat ettiği için ben denetime gidememiştim.” şeklinde beyan etmesi, 20.01.2015 tarihli uyarı yazısının tebliğinin ardından, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk ihtarata uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 06.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.