MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma - Nafaka

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından, kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi ve davalı-davacı kadının kabul edilen nafaka davası yönünden; davalı-davacı (kadın) tarafından ise davacı-davalı kocanın kabul edilen boşanma davası ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Mahkemece davacı- davalı kocanın boşanma davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş, "boşanmada davacı- davalı koca daha fazla kusurlu" bulunmuştur. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacı-davalı (koca)"nın eşinin ailesi ile görüşmesini istemediği, ailesinin yanına giden eşini istemediğini söylediği ve eve gelmesini istemediğini beyan ettiği ; buna karşılık davalı-davacı (kadın)"nın da evlenmeden önce eşine hastalığı ile ilgili yeterli bir açıklama yapmadığı, hastalığı bipolar affektif bozukluk ve duygulanım bozukluğu olmasına rağmen eşine sadece depresyon nedeni ile ilaç kullandığını belirttiği ve tartışmalar sırasında eşine şiddet içeren davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece davacı-davalı kocanın davalı- davacı kadının ilk evliliğinden olan çocuğunu istemediği, kocaya kusur olarak yüklenmiş ise de davalı-davacı kadının bu iddiası görgüye dayalı tanık beyanları ile ispatlanamamıştır, davalı- davacı tanığı ..."ün bu hususa ilişkin beyanı davalı-davacı kadından aktarım niteliğindedir ve kusur belirlemesinde dikkate alınamaz. Gerçekleşen bu olaylar karşısında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda her iki tarafın da eşit kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece kusur belirlemesi hatalı değerlendirilerek davacı- davalı kocanın boşanmaya neden olan olaylarda daha ağır kusurlu olduğu kabul edilmiş ise de; eşit kusur halinde de boşanmaya karar verilmesi gerektiğine göre, verilen boşanma kararı sonucu itibarıyla

doğru olup, davalı- davacı (kadın)"ın bu yöne, davacı-davalı (koca)"nın ise manevi tazminat talebinin reddine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına (HUMK m. 438/son) karar verilmesi gerekmiş ve özellikle davalı-davacı kadının miktar da belirterek açıkça ve süresinde yoksulluk nafakası talebi bulunmadığı anlaşıldığından tarafların diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple boşanma kararının gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Zeynep"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Mustafa"ya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.01.2014 (Per.)