Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/6783 Esas 2020/3900 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6783
Karar No: 2020/3900
Karar Tarihi: 07.07.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/6783 Esas 2020/3900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kumluca 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık uyuşturucu madde bulundurmaktan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararında 6545 sayılı Kanun'un 191. maddesinde yapılan değişikliklerin dikkate alınmadığı ve sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirleri kapsamında uygulanan yükümlülükleri yerine getirmediği gerekçesiyle hüküm verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve sanık hakkında açılan diğer suç davasında kovuşturma şartlarının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyle sıralanmıştır: 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nin 191. ve 5. maddeleri ile aynı kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesinin 2. ve 3. fıkraları.

20. Ceza Dairesi 2019/6783 E. , 2020/3900 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : KUMLUCA 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1) 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır " hükmü gereğince sanığın 19/11/2012 tarihli vaka sorumlusu görüşmesine katılmaması nedeniyle 22/11/2012 tarihli uyarı yazısı ile uyarıldığı, uyarı üzerine müracaat eden sanığın 13/12/2012 tarihli görüşmeye katılmaması nedeniyle dosyası kapatılan sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın birinci uyarıya uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
2) Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde eksik araştırma ile karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 07.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.