MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve E.2015/1167-K.2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (.../Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2)Mahkemece verilen 30/06/2015 tarihli ve E.2014/168-K.2015/250 sayılı hükmün sanık ve mağdur vekili tarafından sanık lehine temyiz edilmesine, mağdur vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesine ve Dairemizce hükmün sanık lehine bulunması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları saklı tutularak bozulmasına karşın, bozmadan önceki hükümde sanık hakkında “9 ay” hapis cezasına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği halde, bozmadan sonraki hükümde sanık hakkında “2 yıl 1 ay” hapis cezasına ve 2. kez mükerrirliğe karar verilmesi nedeniyle kazanılmış hakka dikkat edilmemesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırı davranılması ve sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.