
Esas No: 2018/2862
Karar No: 2019/383
Karar Tarihi: 15.01.2019
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/2862 Esas 2019/383 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacılar, mirasbırakanlarından intikal ederek davalı ile birlikte paydaşı oldukları 5 parsel sayılı taşınmazda bulunan iki adet dükkanın, davalı tarafından kiraya verilmek suretiyle kullanıldığını ileri sürerek, toplam 9.000 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, aşamalarda ıslahla teleplerini artırmışlardır.
Davalı, ödemiş olduğu vergilerin mahsubunu talep edip taşınmazın her dönem kiraya verilemediğini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın kanıtlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 10.469,62 TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, süresinde ileri sürülmeyen takas – mahsup talebinin reddine dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, paydaşlar arasında ecrimisil isteğine ilişkindir.
1- Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, REDDİNE,
2- Davalı vekilinin faiz isteğinin başlangıcına yönelik temyiz itirazına gelince;
Somut olayda; davacılar, dava dilekçesi ile toplam 9.000 TL ecrimisile karar verilmesini istemiş olup aşamalardaki ıslah talebi ile taleplerini 10.469,62 TL"ye yükseltmişlerdir.
Ne var ki; Mahkemece, karar altına alınan 10.469,62 TL"nin ıslah edilen kısmına dava tarihinden itibaren faiz uygulanması doğru değil ise de; anılan hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, Mahkeme kararının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür (HUMK m. 438/7, HMK 370/2).
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİNE, (2) numaralı bentte yazılı nedenle davalı vekilinin faizin başlangıç tarihine yönelik temyiz isteğinin kabulü ile; temyiz olunan hükmün 1. bendindeki 1-Açılan ve ıslah edilen davanın KABULÜ ile, 10.469,62 TL (01/10/2006-01/10/2007 dönemi için 1.800 TL, 01/10/2007-01/10/2008 dönemi için 1.930,20 TL, 01/10/2008-01/10/2009 dönemi için 2.162,40 TL, 01/10/2009-01/10/2010 dönemi için 2.209,92 TL, 01/10/2010-29/09/2011 dönemi için 2.367,10 TL) nin ibaresinden sonra gelmek üzere, "9.000,00 TL alacak kısmı için dava tarihi olan 29.09.2011 tarihinden, ıslah edilen 1.469,62 TL alacak için ıslah tarihi olan 13.06.2013 tarihinden itibaren" cümlesinin yazılmasına, sonrasında gelen "dava tarihinden" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.