Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/5708 Esas 2013/4445 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/5708
Karar No: 2013/4445
Karar Tarihi: 11.03.2013

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/5708 Esas 2013/4445 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından verilen dilekçe üzerine yapılan yargılama sonucunda, davacıların tazminat isteğinin kısmen kabul edildiği ve davacılar lehine manevi tazminat takdir edildiği belirtiliyor. Ancak bu tazminat miktarlarının yeterli olmadığı ve daha üst düzeyde takdir edilmesi gerektiği karara bağlanıyor. Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararı'nın gerekçesi ve Borçlar Yasası'nın 47. maddesi, manevi tazminat miktarının belirlenmesinde özel durumların göz önünde bulundurulması gerektiği ve tazminatın fonksiyonu hakkında bilgi veriyor. Sonuç olarak, kararın davacıların lehine bozulmasına karar veriliyor.
Kanun Maddeleri:
- Borçlar Yasası'nın 47. maddesi: Yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır.
- Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararı (22/06/1966, 7/7): Takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.

4. Hukuk Dairesi 2012/5708 E. , 2013/4445 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 16/12/2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/01/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ile davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ..."ın tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Dava konusu olayda; ölenin davacılara yakınlığı, olay tarihi, olayın oluş şekli ve yukarıda gösterilen ilkeler dikkate alındığında davacılar için hükmedilen manevi tazminat miktarları azdır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davacılar yararına daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmemiş olması doğru bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacılar yararına BOZULMASINA, davalı ..."ın tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.