Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/33829 Esas 2017/8053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, yerel Mahkeme gerekçesi incelendiğinde sanık ...’nun yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, ancak hüküm fıkrasına göre sanık ...’ın yaralama suçundan cezalandırıldığı, karar tarihine göre sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz edilemez nitelikte olduğu ve kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği değerlendirilerek dosya görüşüldü:
1-) Sanık ... hakkında yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak sanık ... müdafii ile o yer Cumhuriyet Savcısının, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-) Katılan sanık ... ve sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Katılan sanık ... ve sanık ... yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/e maddesinde belirlenen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, aynı Yasanın 67/a maddesinde belirtilen zamanaşımını kesici son işlem olan katılan sanıkların sorgusunun yapıldığı 10.09.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan sanık ... müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca katılan sanık ... ve sanık ... hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/e ve 67/a ve CMK"nın 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 19.06.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.