Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/14764 Esas 2014/13323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Hassa Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/01/2013
NUMARASI : 2011/108-2013/11

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmaz ile emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyaya geri çevirme kararıyla getirtilen kayıtlara göre 2011 yılında dava konusu 812 (ifraz 1888) parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 6,10 TL, emsal alınan 784 parselin değeri ise 8,00 TL"dir. Emsal taşınmazın dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu buna göre en fazla eş değer kabul edilerek değerlendirme yapılabileceği düşünülmeden, dava konusu taşınmazın emsalden 4 kat daha değerli kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde değerlendirme yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş olması,
2-Dosya içerisine geri çevirme kararıyla tapu müdürlüğü ve belediye başkanlığından getirtilen yazılardan dava konusu taşınmazın imar uygulaması görmediği, emsal alınarak incelenen 784 parsel sayılı taşınmazın ise imar parseli olduğu anlaşıldığından, bilirkişi kurulunca dava konusu taşınmazın emsalle karşılaştırılması sonucu bulunan değerinden İmar Yasası"nın 18.maddesinin ikinci fıkrası gereğince düzenleme ortaklık payına karşılık gelecek oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3- Kamulaştırma Yasası"nın 4650 sayılı Yasayla değişik 10. maddesinin onbirinci fıkrasına göre, kamulaştırması yapılan taşınmaz mal tahsis edildiği kamu hizmeti itibariyle sicile kaydı gerekmeyen bir niteliğe dönüşmüş ise, istek halinde mahkemece sicil kaydının terkinine karar verilir. Mahkemece sözü edilen Yasa hükmü dikkate alınmadan, istem gibi kamulaştırılan taşınmazın tapuya tescili ile yetinilmesi gerekirken talebi aşacak şekilde dava konusu taşınmazın yol olarak terkinine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.