MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, velayet ve tazminatların miktarları yönünden; davalı kadın tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek TMK’nın 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak boşanma davası açmış, mahkemece kadının ağır kusurlu, erkeğin az kusurlu olduğu gerekçesiyle, erkeğin davasının kabulüne karar verilmiştir. Tarafların istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, bölge adliye mahkemesince "Kadının güven sarsıcı davranışta bulunduğu ve küçük düşürücü sözler söylediği, ilk derece mahkemesince yüklenen diğer kusurların ispatlanamadığı yine de kadının ağır kusurlu olduğu" gerekçesiyle erkeğin tüm, kadının kusur dışındaki istinaf talepleri esastan reddedilmiş, verilen karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Davalı kadının Konya 5. Aile Mahkemesi’nin 2014/905 esas sayılı dosyası ile 08/12/2014 tarihinde boşanma davası açtığı, açılan davada davacı kadın, iş bu davada erkeğin dava dilekçesine süresinde verdiği cevap dilekçesi ve ikinci cevap dilekçesi ile dayandığı aynı vakıalara dayanarak boşanma talep ettiği, erkeğin de cevap dilekçesi ile iş bu davaya konu aynı vakıalara dayandığı ve tarafların tanıklarının dinlendiği; yapılan yargılamada, kocadan kaynaklanan bir kusurun varlığının ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verildiği, kararın davacı kadın tarafından temyizi üzerine, kararın Yargıtay 2. Hukuk Dairesince 02/11/2017 tarihinde onanarak kesinleştiği, artık 08.12.2014 tarihinden önceki vakıalara dayanarak taraflara kusur izafe edilemeyeceği, o tarihten sonra erkek tarafından dayanılan kadının küçük Musab’a ruhsal ve fiziksel şiddet uyguladığı, ortak çocuklara kötü davrandığı kusurlarının ispatlanamadığı, erkeğe yüklenen kusura ise kadın tarafından vakıa olarak dayanılmadığı gibi niteliği itibariyle de vakıanın kusur teşkil etmeyeceği, bu itibarla tarafların kusurlarının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 29.09.2021 (Çar.)