Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2010/2620 Esas 2010/3203 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 05.12.2006 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 21.04.2008 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, 2 parsel sayılı taşınmazına davalının kanal açmak, ağaç dikmek ve pencere açmak suretiyle elattığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı temyiz etmiştir.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir.
TMK’nun “mülkiyet hakkının içeriği” başlıklı 683/2. maddesinde “Malik, malını haksız olarak elinde bulunduran kimseye karşı istihkak davası açabileceği gibi, her türlü haksız elatmanın önlenmesini de dava edebilir” Hükmüne yer verilmiştir. Malik, taşınmazında tasarruf hakkını kısıtlayan haksız elatma halinde mahkemeden yargısal korunma isteminde bulunabilir.
Somut olayda, 2 parsel sayılı taşınmaz arsa niteliği ile davacı adına kayıtlıdır. Keşif sonrası düzenlenen 11.09.2007 ve 14.11.2007 tarihli fen bilirkişi raporlarında davacıya ait 2 parsel sayılı taşınmaz içerisinde davalının kullanımında olan kırmızı renkle gösterilen kanalizasyon sistemi ile logar kapağı ve (a) ile işaretli kısımda davalının diktiği ağaçların bulunduğu belirtilmiştir. Davacıya ait taşınmaz içinde bulunan kanalizasyon sistemi ile logar kapağı ve ağaçların davacının mülkiyet hakkına tecavüzlü olduğu açıktır. Bu nedenle, davanın kabulü gerekirken reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 24.03.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.