Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17233 Esas 2020/4112 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17233
Karar No: 2020/4112
Karar Tarihi: 27.02.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17233 Esas 2020/4112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet ve beraat kararları verildiği belirtilmiştir. Katılan sanıkların avukatları ise, adli para cezalarına yapılan itirazların incelenmesini talep etmişlerdir. Ancak bu talep, ceza miktarının kesinleştiği gerekçesiyle reddedilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen, bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek, hapis cezası verilen sanık için bozma talebinde bulunulmamıştır. Kararda, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılan adli para cezalarının hükümleri de açıklanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/17233 E. , 2020/4112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... haklarında kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine ilişkin katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet; sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan verilen beraat ve sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan verilen beraat hükümlerine ilişkin katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Hapis cezasına mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 27/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.