Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/30015 Esas 2016/2643 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ve birleşen dosya davalısı avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı Bakanlığa bağlı Eğitim ve Araştırma Hastanesi"nde temizlik görevlisi olarak 09.10.2003-31.01.2012 tarihleri arasında değişen alt işverenler nezdinde aralıksız çalıştığını, yaşlılık aylığına hak kazanmasına rağmen ödenmediğini iddia ettiği kıdem tazminatının davalı taraftan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı .... Ltd. Şti. vekili; müvekkili şirketin son alt işveren olmadığını, bu sebeple sorumluluklarının bulunmadığını, ihaleyi başka bir firmanın almasından sonra da davacının aynı işyerinde çalışmaya devam ettiğini beyanla davanın reddi savunmuştur.
Birleşen dosya davalısı Sağlık Bakanlığı vekili; ihale makamı olmaları sebebi ile sorumlulukları olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ve birleşen dosya davalısı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere göre; davacının, davalı Bakanlığa bağlı Eğitim ve Araştırma Hastanesi"nde temizlik görevlisi olarak, 01.01.2010-28.02.2011 tarihleri arasında davalı şirkette çalışmak suretiyle, değişen alt işverenler nezdinde 25.02.2004- 30.01.2012 tarihine kadar çalıştığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacı işçinin 31.12.2012 tarihinde yaşlılık aylığına hak kazanmak amacıyla kuruma başvuruda bulunduğu, davalı şirketten ise 30.01.2012 tarihinde ayrıldığı göz önüne alındığında, fesih tarihi olan 30.01.2012 tarihinde yaşlılık aylığını hak kazandığını ispatlayamadığından, bu tarih itibariyle kıdem tazminatına hak kazanamayacağı açıktır. Bu itibarla, kıdem tazminatı talebinin reddi yerine davalılar yönünden kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.