MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ: ... İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetvelindeki sıraya şikayetin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Şikayetçi vekili, ... 2. İcra Müdürlüğü"nün 2015/5461 Esas sayılı takip dosyasından tanzim edilen 09.01.2017 tarihli sıra cetvelinde şikayet olunan vergi dairesi alacağı taşınmazın aynından kaynaklanmadığından ve vergi dairesince usulüne uygun şekilde konulmuş bir haciz de bulunmadığından bedelden 52.425,54 TL"nin şikayet olunana ödenmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek, sıra cetvelinin 52.425,54 TL"nin şikayet olunana ödenmesine ilişkin kısmının iptalini talep ve şikayet etmiştir.
Şikayet olunan vekili, sıra cetvelinin usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, şikayetin reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, şikayet olunan vergi dairesi alacağının bedeli paylaşıma konu taşınmazın aynından doğmadığı, vergi dairesince usulüne uygun şekilde konulmuş bir haciz de bulunmadığı gerekçesiyle, şikayetin kabulüne karar verilmiş, şikayet olunan vekilinin istinaf başvurusu, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince, vergi dairesi tarafından bildirilen alacak kalemlerinden yalnızca maden ruhsat harcının ayından doğan bir alacak olduğu dikkate alınarak yalnızca bu kalem bedel için şikayet olunana pay ayrılması gerektiği belirtilerek, istinaf talebinin kısmen kabul kısmen reddi ile yerel mahkeme kararının hüküm fıkrasının kaldırılmasına, 52.425,54 TL"nin vergi dairesine ödenmesine ilişkin kısmın iptaline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayet olunan vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
2-Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Şikayet, sıra cetvelinde sıraya ilişkindir.
Eşyanın aynından doğan vergi veya harçtan söz edebilmek için, vergi veya harcı doğuran olayın o eşyanın var olmasından yahut vergi veya harcı doğuran işlemin yapılmasından kaynaklanması gerekir.
Somut olayda, paylaşıma konu para maden işletme ruhsatının satış bedelidir. 3213 sayılı Maden Kanunu’nun 19. maddesine göre, işletme ruhsatı talep eden kişinin, 6183 sayılı Kanun’un 22/A maddesi kapsamında vadesi geçmiş borcunun bulunmaması şartıyla, işletme ruhsat taban bedeli ve işletme ruhsat bedelini Genel Müdürlüğün bütçesine gelir kaydedilmek üzere yatırması zorunludur. Aksi halde talep reddedilir ve ilgili saha ihalelik saha konumuna getirilerek ihale yolu ile ruhsatlandırılır. Bu maddeden de anlaşılacağı gibi, işletme ruhsat bedeli yatırılmadan işletme ruhsatı verilmesi mümkün olmadığından “ruhsat harcının” işletme ruhsatının aynından kaynaklanan kamu alacağı olduğundan söz edilemez.
Açıklanan gerekçelerle, Bölge Adliye Mahkemesi kararı usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, şikayet olunan vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesince verilen kararın kaldırılarak yeniden esas hakkında verdiği karar usul ve yasaya aykırı görüldüğünden BOZULMASINA, talep halinde temyiz peşin harcın şikayetçiye iadesine, 373/2. maddesi gereğince dosyanın Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine gönderilmesine kesin olarak, 27.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.