Dava, hak sahibi konumunda yer alan davalıya ödenen yetim aylıklarının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davacı Kurumun temyiz istemi ile ilgili olarak; 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak, öngürdüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 5219 sayılı "Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak süretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2016 yılı için 1086 sayılı Huku Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.190,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamı gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda; davacı yönünden 1.099,66 TL reddedilen miktar itibariyle karar kesin olduğundan anılan karara karşı davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle REDDİNE,
./..

2-Davalının temyizi yönünde ise; dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 02/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.