Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7814 Esas 2017/11001 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 58, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde, sanığın idaresindeki aracı ile seyir halindeyken birbirini destekleyen sanık ve tanık anlatımlarına göre hızlı bir şekilde rampa aşağı seyretttiği sırada direksiyon hakimiyetini kaybederek kaza yaptığı olayda, sanık hakkında her ne kadar alkollü araç kullanarak trafiği tehlikeye sokma suçundan dava açılmış ve mahkemece sanık hakkında TCK"nın 179/3-2 maddesi gereğince alkollü araç kullanma suçundan ceza verilmiş ise de, dosya kapsamından, sanıktaki alkol miktarına ilişkin ölçüm yapılmaması, sanığa ait 70331 protokol numaralı adli muayene raporunda, "" koklamakla alkollü olmadığı"" ibaresine yer verilmesi, sanığın duruşmadaki beyanında 2 şişe bira içtiğini beyan etmesinin, olay anında alkollün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğine dair kesin delil teşkil etmeyeceği ve sanığın olay anında güvenli sürüş yeteneğini kaybettirecek derecede alkollü olduğuna dair bir bulgu ya da sanığın dışa yansıyan davranışları ile ilgili bir tespitin bulunmaması karşısında; trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun yasal unsurları oluşmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelere dayanılarak yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması
Kabule göre de;
1-Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
2-İddianamede sevk maddesi olarak gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nın 179/3-2 maddesinin sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226/2 maddesine muhalefet edilmesi,
3- Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.