Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/18824 Esas 2017/6227 Karar Sayılı İlamı

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ile davalılardan ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, davacı Kurum yönünden 23,47 TL reddidilen miktar itibariyle, 1.453,69 TL kabul edilen miktar itibariyle karar kesin olduğundan anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum ile davalılardan ... vekillerinin temyiz dilekçelerinin miktar itibariyle kesinlik nedeniyle reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı Kurum ile davalılardan ... vekillerinin temyiz dilekçelerinin REDDİNE, 02/10/2017 oybirliğiyle karar verildi.