2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/30757 Esas 2018/2322 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/30757
Karar No: 2018/2322
Karar Tarihi: 05.03.2018

2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/30757 Esas 2018/2322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, bir kişinin 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak temel cezanın belirlenmesinde hukuka aykırılık tespit edildiği ve sanıklar hakkında önödeme ihtaratında bulunulmadığı gerekçesiyle karar bozuldu. Sanıkların temyiz isteği değerlendirilerek mahkeme kararı bozuldu ve yargılama yeniden başlatılması kararı verildi.
Kanun Maddeleri:
- 2004 Sayılı Kanun
- TCK’nın 43/2. maddesi
- TCK 62. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 75. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi

19. Ceza Dairesi 2015/30757 E. , 2018/2322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıklar hakkında birden çok şikayetçi tarafından aynı fiilden şikayette bulunulmuş olması karşısında, TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Sanık hakkında temel ceza belirlenirken kanun maddelerinin tekrarı ile yetinilmek suretiyle alt hadden uzaklaşılıp, gün karşılığı adli para cezası üst hadden tayin edilip, ayrıca TCK 62. maddesinin uygulanmamasında hiçbir gerekçeye yer verilmeyerek temel cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirmede Anayasanın 141, CMK 34. ve 230. maddelerine aykırı gerekçesiz olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 75. maddesinin birinci fıkrası uyarınca uzlaştırma kapsamındaki suçlar hariç olmak üzere, yalnız adli para cezasını gerektiren veya kanun maddesinde öngörülen hapis cezasının yukarı sınırı altı ayı aşmayan suçlar ön ödemeye tabi olup, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 345/a maddesinde öngörülen suçun cezasının üst sınırının üç ay hapis cezası olduğu ve suç tarihi itibariyle uzlaştırma kapsamında bulunmadığı gözetilerek sanıklar hakkında önödeme ihtaratında bulunulup sonucuna göre durumunun tayini gerekirken anılan ihtarat yapılmadan mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.