Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/17464 Esas 2019/7550 Karar Sayılı İlamı

.. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında Silivri 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 18/04/2016 tarih ve 2015/30-2016/93 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı; davalının avukatı olduğunu, davalıyı ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/233 Esas sayılı, ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesi Satış Memurluğu’nun 2012/151 satış dosyası ile Silivri 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/305 Esas sayılı dosyasında vekil olarak temsil ettiğini, tüm bu davalarda vekillik görevini gerekli özen ve dikkatle yerine getirdiğini, ancak davalının vekalet ücretini ödememek için kendisini azlettiğini, ödenmeyen vekalet ücreti alacağı için davalı aleyhine 2.820,00 TL miktar üzerinden takip başlattığını, davalının borca itiraz ederek icra takibin durdurduğunu, davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve davalı aleyhine alacağın %20’si oranında inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile takibin 1.036,45 TL üzerinden devamına, asıl alacağın %20"si oranında icra inkar tazminatının davalı taraftan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 Esas, 2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Taraflarca temyiz edilen miktar karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının ve davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin davacı ve davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın davacıya, 29,20 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.