Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/15648 Esas 2020/7484 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/458 Esas ve 2017/88 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin CMK"nun 272. ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurmaları üzerine; dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 13/03/2017 tarihli, 2017/500 Esas ve 2017/475 Karar sayılı ilamı ile verilen “Esastan Ret” kararına karşı sanık ... müdafii ile sanık ... müdafii tarafından açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmişse de, sanığın bulunduğu cezaevi müdürlüğü kanalıyla dosyaya ibraz etmiş olduğu 30/04/2020 tarihli dilekçe münderecatında yer alan “Dosyamın temyiz hakkından feragat ediyorum” şeklindeki beyanıyla temyiz hakkını kullanmak istemediğini belirterek temyizden vazgeçme iradesini açıkladığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nun 266/1. maddesi uyarınca feragat nedeniyle dosyanın incelenmeden mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Antalya Baro Başkanlığının 83525 sayılı ve 18.07.2016 tarihli yazısı ile yargılamaya konu suçtan tutuklu bulunan sanık ...’a zorunlu müdafii olarak Av. ...’ın atandığı, sanığın 12.08.2016 tarihinde yargılamaya konu suçtan tahliyesine karar verildiği ve bu nedenle zorunlu müdafiiliği gerektiren durumun ortadan kalktığı, 5271 sayılı CMK"nun 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durumun bulunmadığı, müdafii Av. ...’ın sanık hakkında verilen 13/03/2017 tarihli kararı temyize yetkisi bulunmadığı, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 13/03/2017 tarihli, 2017/500 Esas ve 2017/475 Karar sayılı kararının sanık ...’a usulünce tebliğ edilmesine rağmen sanık tarafından kararın temyiz edilmediği belirlenmekle; sanık ... müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı CMK"nun 298. maddesi gereğince REDDİNE, 14/09/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.