2. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/18501 Karar No: 2014/1181
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/18501 Esas 2014/1181 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2013/18501 E. , 2014/1181 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İstanbul Anadolu 15. Aile Mahkemesi TARİHİ :02.04.2013 NUMARASI :Esas no:2012/688 Karar no:2013/333
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından; maddi tazminat ile nafaka taleplerinin reddi, manevi tazminatın miktarı yönünden, davalı-davacı (koca) tarafından ise; kusur belirlemesi, manevi tazminat ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2- Dava, 23.07.2012 tarihinde açılmış, davacı-davalı kadın dava dilekçesinde Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesine dayalı maddi tazminat talebinde bulunmamıştır. Davacı-davalı kadın maddi tazminat (TMK.md.174/1) talebini kanunda gösterilen iddia veya savunmanın genişletilmesi ve değiştirilmesi için öngörülen süreden (HMK.md.141) sonra, "tahkikatın sona ermesi ve sözlü yargılama" (HMK.md.184-186) aşamasında karar celsesinde ileri sürmüştür. Davacı-davalı kadının talep sonucunu bu şekilde genişletmesine, davalı-davacı kocanın açık rızası bulunmadığı gibi, davacı-davalı kadın tarafından bu konuda yapılmış bir ıslah işlemi de bulunmamaktadır. O halde, mahkemece davacı-davalı kadının maddi tazminat (TMK.md.174/1) talebi hakkında "karar verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerekirken; kesin hüküm oluşturacak şekilde reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. 3-Davacı-davalı kadın, dava dilekçesinde, talep ettiği ziynet eşyalarının evi terk eden davalı-davacı koca tarafından götürüldüğünü iddia etmiş ise de bu iddiasını ispatlayamamıştır. Davacı-davalı kadın delil listesinde açıkça yemin deliline de dayanmadığına göre ispatlanamayan ziynet alacağı talebinin reddi gerekirken, kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadın, 3. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı koca yararına BOZULMASINA, temyize konu diğer yönlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.01.2014(Çrş.)