MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, parada sahtecilik ve iftira
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere


Gereği görüşülüp düşünüldü:

2797 sayılı Yargıtay Yasası"nın 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde “Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belge- deki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durum- larda, açıklamaya itibar edilir” hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Şereflikoçhisar Cumhuriyet Başsavcılığının 31.12.2010 tarihli iddianame- siyle, sanığın sahteliğini bilmeden kabul ettiği suça konu 50 TL parayı, bu niteliğini bilerek mağdur ... Sarıkayaya vermek suretiyle tedavüle koyarak üzerlerine atılı parada sahtecilik suçunu, parada sahtecilik suçu nedeniyle yürütülen soruşturma sırasında yakalanması üzerine ise mağdur ..."ın kimlik bilgilerini kullanarak mağdura yönelik iftira suçunu ve ayrıca mağdur ..."a ait sahte kimlik belgesi kullanarak üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia olunması karşısında; 5237 sayılı TCK.nun, 267/1. maddesinde düzenlenen iftira, 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik ve 197/3. maddesinde düzenlenen parada sahtecilik suçları tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanu- nunun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 29.01.2014 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararına ve tebliğnamenin tarihe göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (11.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin görevsizliğine, dosyanın görevli Daireye (GÖNDERİLMESİNE), 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.