Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/31494 Esas 2022/234 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

1) Müştekinin arabam.com isimli internet sitesinde satılmak üzere ilana verilmiş .... plakalı araçla ilgili görüşmek üzere ilanda yer alan numarayı aradığı ancak görüşemediği, daha sonra kendisinin .....nolu telefondan arandığı, kendisini .... olarak tanıtan kişi ile araç hakkında görüştüğü, telefondaki kişinin, aracın ve sahibinin geçici olarak Fransa’da olduğunu, Fransa’da tanıdığı varsa bu kişiye aracın yarı bedelini yatırmasını, parayı yatırdığına dair dekontu verdiği mail adresine göndermesini istediği, müştekinin üzerinde 2.000 TL olduğunu bunu gönderebileceğini söylemesi üzerine, müştekinin komşusunun tanıdığı olan ve Fransa’da yaşayan Ramazan Borhan hesabına 800 Euro para gönderdiği, dekontu da kendisine verilen mail adresine ilettiği, ancak daha sonra telefon numarasına ulaşamadığı, PTT’ye gittiğinde paranın çekildiğini öğrendiği ve şikâyetçi olduğu olayda; sanığın savunmasında suçlamaları kabul etmediğini, söz konusu hattın kendisi tarafından kullanılmadığını, olayla ilgili bir bilgisinin olmadığını savunması, sanık müdafisinin temyiz aşamasında verdiği dilekçede hattı sanığın aldığını ancak kullanmadığı için unuttuğunu, bu nedenle hattın kendisine ait olmadığına ilişkin savunmalar yapmış olduğunu beyan etmesi, söz konusu numaraya ait 02.06.2010 tarihli abonelik sözleşmesindeki imzaların sanığa ait olduğuna dair bilirkişi raporu alınmasına karşın, suç tarihinden önce taşıma işlemi yapılan hatta ait 09.01.2013 tarihli .... abonelik sözleşmesi ve 25.04.2013 tarihli ..... abonelik sözleşmesindeki imzaların sanığın eli ürünü olmadığının belirlenmesi karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; söz konusu numaranın 02.06.2010 tarihinde alındıktan sonra kullanılıp kullanılmadığı, kullanıldıysa HTS kayıtlarının çıkarılması ile söz konusu hatla kim ya da kimlerle görüşmeler yapıldığı belirlenerek bu hattın görüşüldüğü kişilerin sanığı tanıyıp tanımadıklarına dair beyanlarının alınması, sanığın kullandığı hat ile suça konu hattın suç tarihinde baz istasyonu çakışması olup olmadığının incelenmesi, müşteki tara
2- Kabule göre de;
a) Sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK'nin 158/1-f maddesinde öngörülen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini,
b) Yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin temel adli para cezasının alt sınırın üzerinde 40 gün olarak tayin edilmesi,
c) Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK 158/son ibaresi yazılması suretiyle hükmün karıştırılması,
d) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından sanığın ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 12.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.