2004 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/251 Esas 2018/2306 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Ticareti usulüne aykırı terk etmek suçunun aynı işletme veya ticaret şirketi bakımından bir kez işlenebilecek bir suç olması, 5237 sayılı TCK’nın 43/1 maddesinin aynı suçun bir kişiye karşı değişik zamanlarda işlenmesi halinde uygulanabilecek olması ve farklı takip dosyaları nedeniyle aynı şikayetçi tarafından birden fazla şikayette bulunulmasının, fiil tek olduğundan bu suç türü bakımından birden fazla suç oluşturmaması nedeniyle Tebliğname’deki TCK’nın 43/1 maddesinin uygulama yeri olup olmadığının tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- İstanbul Ticaret Sicili Müdürlüğü’nün 18/06/2013 tarihli yazısında sanığın borçlu şirketin yetkili temsilcisi olduğunun ve sicil kaydının faal olduğunun belirtilmesi; zabıta araştırmasında borçlu şirketin ticaret sicilinde kayıtlı olduğu adresinde faaliyet göstermediğinin 19/06/2013 tarihinde tutanak altına alınması; Pendik Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün 25/06/2013 tarihli yazısında borçlu şirketin vadesi geçmiş borcunun bulunduğunun bildirilmesi; sanığın, ticari faaliyetini geçici olarak bıraktığı şeklinde savunmada bulunması karşısında, deliller bütün halinde değerlendirildiğinde unsurları oluşan suç itibariyle mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
2- UYAP ortamında yapılan araştırmada aynı eylem nedeniyle aynı sanık hakkında ticareti terk suçundan mahkemenin 2013/253 Esas sayılı, tarafları aynı, Dairemizin 2015/24697 Esasında kayıtlı olan ve aynı gün incelenerek bozulmasına karar verilen dosyasının bulunması karşısında; dosyaların birleştirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı ve şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.