Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek ve bu nedenle tebliğnamenin düzeltilerek onama öneren görüşüne iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 137 promil alkollü olarak trafik uygulamasında yakalandığı somut olayda; kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, hak ve nesafete uygun bir ceza yerine, alt sınırdan fazla uzaklaşılarak, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayini,
2-Suç tarihi itibarı ile sabıkasız olan sanığın, kişiliği, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler değerlendirilmek sureti ile hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK"nın 50/1. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerekip gerekmediği konusunda kanaat belirtilmek sureti ile bir karar verilmesi gerekirken, rutin trafik kontrolü sırasında 137 promil alkollü olduğu tespit edilen ve herhangi bir kazaya karışması söz konusu olmayan sanığın dosyaya yansıyan olumsuz kişiliğinin ne olduğu da açıklanmadan "sanığın kişiliği göz önünde bulundurularak" şeklindeki yetersiz ve yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında TCK"nın 50.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenleme ile erteleme müessesesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, sanığın dosyaya yansıyan herhangi bir olumsuz kişilik özelliğinin de mevcut olmadığı ve hakkında TCK"nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirim maddesinin uygulandığı halde, dosya kapsamına uygun düşmeyen yazılı gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.