13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1666 Karar No: 2020/5939 Karar Tarihi: 22.06.2020
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1666 Esas 2020/5939 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi reddedilirken, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçuna verilen cezanın adli para cezasına çevrilmesindeki belirsizlik nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Suçlunun 3.000 TL adli para cezasına çarptırılmasına karar verilirken, bu cezanın 20 eşit taksit halinde ödenmesi belirtilmiştir. Kararda TCK’nın 52/2 ve 52/4 maddeleri kullanılmıştır.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Hırsızlık suçundan verilen cezaya ilişkin adli para cezası uygulanmasına rağmen, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etmek suçundan verilen hükümde 5 ay hapis cezasının seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilmesine denildikten sonra adli para cezasının miktarının belirlenmemesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye ugyun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, “Suça sürüklenen çocuğun, şahsi hali ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren alt hadden tayin ile 20 TL olarak kabulü ile NETİCETEN 3.000 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA, Suça sürüklenen çocuğun sosyal ve ekonomik durumu ile şahsi hali göz önünde bulundurularak, hakkındaki adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereğince, hükmün kesinleşmesinden itibaren birer ay ara ile olmak üzere 20 eşit taksit halinde ödenmesine, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde geri kalan taksitlerin tamamının ödeneceğinin İHTARINA” cümlelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.