Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 70/1, 5237 sayılı TCK"nın 62, 52/2-4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, suça konu kültür varlıklarının bulundurulmasının suç teşkil etmediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/11/2010 tarih ve 7/191 - 227 sayılı kararında, “Hükmün aleyhe bozulması halinde davaya yeniden bakacak mahkemece, sanıktan bozmaya karşı diyeceğinin sorulması, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 326 ve 5271 sayılı CMK"nın 307/2. maddeleri uyarınca zorunludur. Savunma hakkının sınırlandırılamayacağı ilkesine dayanan bu zorunluluk uyarınca sanığa, bozmada belirtilen ve aleyhinde sonuç doğuracak olan hususlarda beyanda bulunma, kendisini savunma ve bu konudaki kanıtlarını sunma olanağı tanınmalıdır” hususlarına yer verilmiş olup; somut olayda davaya yeniden bakan mahkemece bozma üzerine yapılan yargılamada, Dairemizin 11/03/2015 tarihli ve 2014/6075 - 2015/4581 sayılı bozma ilamı, 18/04/2013 tarihli karar ile beraatine hükmedilen sanığın aleyhine olmasına rağmen, sanığın duruşmaya katılımı sağlanıp bozmaya karşı diyeceklerinin sorulmaması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması sonucunu doğuracak şekilde, 1412 sayılı CMUK"un 326 ve 5271 sayılı CMK"nın 307. maddelerinin ihlal edilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında tayin edilen 100 gün adli para cezasının bir gün karşılığı 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca 30 TL olarak belirlendiği halde, sanığın neticeten 3.000 TL yerine hesap hatası sonucu 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Hükmedilen adli para cezalarının, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken, gün para cezasından çevrilen adli para cezasında, “ödenmeyen adli para cezalarının kamuya yararlı bir işte çalışmaya çevrileceğinin” ihtarına yer verilmesi ile hapis cezasından çevrilen adli para cezasında, “taksitlerden birinin ödenmemesi kalan taksitlerin tamamının tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” hükmedilmesi,
3- 2863 sayılı Kanunun 75. maddesinde, anılan kanun kapsamında kalan suçlar nedeniyle el konulan taşınır kültür ve tabiat varlıklarının, tasnif ve tescili yapılmak üzere müzeye teslim edileceği öngörülmüş olmasına, mahkemelerin belirtilen hususu karar altına almamaları halinde, idarenin dava konusu eşyaların mülkiyeti ve yapılacak işlemler konusunda karşılaşacağı tereddüde rağmen, suça konu kültür varlıklarının akıbeti ile ilgili bir karar verilmemesi kanuna aykırı,
4- Gerekçeli karar başlığında “...” nün katılan olarak gösterilmesi,
İsabetsiz olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.