6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/376 Esas 2018/2275 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/376
Karar No: 2018/2275
Karar Tarihi: 01.03.2018

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/376 Esas 2018/2275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Hüküm temyiz edildi ancak nedenleri bulunmadığından reddedildi. Sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmemiş olsa da infaz aşamasında bunun göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. 6831 sayılı Kanun'un 93/2. maddesi uygulanmadı çünkü yeniden tarla açma eylemi olmamıştı. Ancak suça konu yerin orman kadastrosundan geçtiği anlaşıldığı için bu madde sonuçlar üzerinde etkili olmadı. Suça konu yerde bulunan meyve ağaçlarının müsadere işlemi mahallinde kararlaştırılabilir. Temyize konu olan suçun sanık tarafından işlendiği, kanıtların doğru şekilde sergilendiği ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı belirlendi ve hüküm onandı. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 6831 Sayılı Orman Kanunu 93/2, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu 53.

19. Ceza Dairesi 2018/376 E. , 2018/2275 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yeniden tarla açma eylemi bulunmadığı halde 6831 sayılı Kanun"un 93/2. maddesinin uygulanması, suça konu yerden orman kadastrosu geçtiğinin anlaşılması nedeniyle sonuca etkili görülmeyerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Suça konu yerde bulunan meyve ağaçlarının müsaderesi hakkında mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluşturduğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelenmede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 01/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.