MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/11/2014
NUMARASI : 2014/186-2014/282

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/11/2014 tarih ve 2014/186-2014/282 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2012/104652 sayılı ve “K... PASTANELERİ şekil” ibareli marka başvurusunun, TPE YİDK’nın 2014-M-1850 sayılı kararıyla, 556 sayılı KHK 7/1 (b) m. uyarınca reddedildiğini, oysa K.... sözcüğünün ülkemizde yaygın olarak kullanıldığını, tarihsel isim kökenli bir sözcük olduğunu, Anadolu"da hemen her ilçede içinde konak sözcüğü geçen bir otel olduğunu, öte yandan sözlük anlamının dışında en küçük kasabada bile ahaliye göre daha zengin kişilerin evlerine konak dendiğini, Türk Edebiyatı"nın ilk dönem romanlarında olayların genellikle konaklarda geçtiğini, İzmir ilimizin en önemli ilçelerinden birinin K.......K olduğunu, bu anlamda konak isminin anonim olduğu ve çok geniş bir anlamının olduğunu, o nedenle belirli bir kişi, kişilere ve markaya özgülenemeyeceği, web siteleri araştırıldığında K...... sözcüğü geçen yüzlerce marka olduğu, markaların tertip tarzı ve kompozisyonu itibariyle ilk bakışta görünümleri açısından birbirinden tamamen farklı olduğu ve söz konusu markaların tüketicilerde farklı etki bırakacaklarını ileri sürerek YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili cevap dilekçesinde özetle; iptali istenen YİDK kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru konusu işaret ile ret gerekçesi marka arasında işitsel benzerlik bulunsa bile, görsel ve kavramsal açıdan birbirlerinden farklı oldukları, bütüncül açıdan bakıldığında markalar arasında ilk bakışta fark edilemeyecek derecede benzerlik olgusundan söz edilemeyeceği, KHK’nın 7/1 (b) maddedeki benzerlik olgusunu dar yorumlamak gerektiği, KHK 7/1 (b) de ilk bakışta fark edilemeyecek ölçüde benzerlik şartı aranırken, KHK 8/1 (b) maddede bağlantı kurdurtacak ölçüde benzerlik araştırmasına gidilmesi gerektiği bu açıdan, her ne kadar tescil kapsamındaki ürünler aynı/benzer ise de tek başına ürünler arasındaki benzerlik olgusunun KHK’nın 7/1 (b) maddedeki benzerlik koşulu için yeterli olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile TPE YİDK"nın 2014-M-1850 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.