Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 179/3-2, 62, 50, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, verilen para cezasının ertelenmediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11 - 250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesinin, objektif koşulların varlığı halinde diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeksizin, “Sanığa verilen hapis cezası adli para cezasına çevrildiği nedenle, sanık hakkında CMK 231. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile anılan düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında, taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle 5237 sayılı TCK"nın 52. maddesine aykırı davranılması,
2- Tayin edilen adli para cezasının, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan miktarın tamamının tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.